Karloman, koning der Franken

Karloman
Koning der Franken. Geboren in  751, overleden Samoussy (Aisne) op 4 december 771) was koning der Franken van 768 – 771.
Hij was de tweede zoon van Pepijn de Korte uit het Huis der Karolingen.

Samen met zijn broer Karel de Grote werd hij in 754 door paus Stephanus II tot koning gezalfd. Na Pepijns dood in 768 werd het koninkrijk verdeeld onder Karel en Karloman. Karloman kreeg de zuidoostelijke regio toebedeeld, bestaande uit het zuidelijk deel van Austrasië (waarin onder andere Thionville), het zuidelijk deel van Neustrië (waarin onder andere Parijs, Soissons, Samoussy en Attigny), Bourgondië, de Provence, Septimanië, de Elzas, Alemannië en zuidelijk Aquitanië. Hij liet zich kronen in Soissons. Er was behoorlijk wat spanning tussen de broers en dat is mogelijk de reden van het overlijden van Karloman.

Karloman was gehuwd met Gerberga van Nassau van Lombardije. Dochter van Desiderius III van Nassau, Koning van Lombardije en Hertog van Istrië en van Ansa van Lombardije.
Kinderen:

Bronvermeldingen:
Karloman I – Wikipedia
Karloman I » Genealogie Online
Genealogische Bronnen – JohnOoms.nl


Terug naar:

Historische personen

facebook

 

© 15 april 2018, laatst bijgewerkt op 10 april 2023