Marenteel Margaretha van Constantinopel

De oudst bekende voormoeder in deze Marenteel van mijn voormoeder Margaretha van Constantinopel (1202-1280) is Grimhilde (± 760 – ….).
1. Grimhilde
Geboren rond 760. Van haar afkomst is niets bekend.
Zij was gehuwd met Leuthard I van Parijs. Geboren rond 760, overleden na 816.
Hij was een vooraanstaande Frankische edelman. Hij was zoon van Gerard I van Parijs (Zie Graven van Parijs nr. ) en zijn vrouw Rotrude, dochter van Carloman, zoon van Karel Martel.
Dochter van Grimhilde en Leuthard:
  • Engeltrude van Parijs (Volgt 2)

2. Engeltrude van Parijs
Geboren rond 790, overleden in 850. Dochter van Engeltrude van Parijs, dochter van Leuthard I van Parijs en Grimhilde.
Zij was gehuwd met Odo van Orléans. Geboren circa 780, overleden juni 834. Hij was een vooraanstaande hoveling van Karel de Grote en Lodewijk de Vrome. Odo was zoon van Hadrianus van Orléans (Zie Graven van Orléans nr. 2) en Waldrada van Hornbach. Zijn vader was zwager van Karel de Grote en daardoor was Odo een volle neef van Lodewijk, via diens moeder. Hij had dus uitstekende connecties en was daarbij ongevaarlijk omdat hij geen aanspraken op de troon had, de ideale combinatie voor een carrière aan het hof. Hij was een trouwe aanhanger van Lodewijk de Vrome en een gunsteling van diens tweede vrouw Judith van Beieren.
Engeltrude en Odo hadden de volgende kinderen:

  • Gebhard I van de Lahngau (Graaf In Niederlahngau)  ± 817-879 
  • Waldrada II van Orleans (Non Abdij van Remiremont (Gravin Van Wormsgau)  ± 818 – ….
  • Willem, in 866 gedood in Bourgondië
  • Godfried van Orleans  ± 819 – ….
  • Odo II van Neustrie (Graaf In de Lahngau)  ± 821- ….
  • Ermentrudis van Orléans, eerste vrouw van Karel de Kale (Volgt 3)

3. Ermentrudis van Orléans
Geboren rond 820, overleden op 6 oktober 869. Dochter van Odo van Orléans en Engeltrude van Parijs. Zij trouwde op 13 december 842 te Quierzy op 12-jarige leeftijd met de toen 19-jarige Karel de Kale. Nadat haar broer Willem in 866 in conflict met Karel was gedood, verliet zij Karel en trok zich terug in de abdij van Hasnon. Zij was beroemd om haar borduurwerk. Ze ligt begraven in de Kathedraal van Saint-Denis.
Ze was gehuwd met koning Karel de Kale der Franken. Geboren te Frankfurt am Main op 13 juni 823, overleden te Avrieux, Savoye op  6 oktober 877. Hij was koning van West-Francië (840/843-877), tot keizer gekroond van Heilige Roomse Rijk (875-877) als Karel II, met de grenzen van zijn land vastgesteld door het Verdrag van Verdun in 843, was de jongste zoon van keizer Lodewijk de Vrome en zijn tweede vrouw Judith van Beieren.
Hij was dus een kleinzoon van Karel de Grote (Zie Stamreeks Karel de Grote nr. 3).
Op 12 oktober 869 (vijf dagen na het overlijden van zijn eerste vrouw) trouwde Karel met Richildis, dochter van Bivinus van Metz.
Kinderen van Ermentrudis en Karel de Kale:
  • Guldreguda der Karolingen  ± 840 – ….
  • Judith der Karolingen 846-870  Zij werd in 856 uitgehuwelijkt aan de bijna 60-jarige Ethelwulf van Wessex en na diens dood in 856 gedwongen te huwen met diens zoon Ethelbald. In 860 wederom weduwe leefde ze terug aan het hof van haar vader. Zij werd daar in 861 (ze was dus nog geen 20 jaar oud) geschaakt door Boudewijn I van Vlaanderen (Zie Graven van Vlaanderen nr. 1
  • Lodewijk II de Stamelaar van West-Francie  846 – 879 (Volgt Stamreeks Karel de Grote nr. 4)
  • Lucretia ± 850 – 884  Zij trouwde met Radbout II van Egmont (Zie Heren van Egmont nr. 3)
  • Alberada van Lotharingen  851 – 916 
  • Hildegarde der Franken  ± 852 – ….
  • Liudolf II van Saksen  ± 855 – 912 
  • Godehilde der Franken  ± 865 – 929 (Volgt 4)
4. Godehilde der Franken
Geboren omstreeks 865, overleden in 929. Dochter van Keizer Karel de Kale der Franken en Ermentrudis van Orléans.
Zij was gehuwd met Godfried III van MaineGeboren omstreeks 865, overleden circa 907.
Kinderen
  • Aubert du Maine
  • Geoffroy Rorgon du Maine  ± 890 – 958
  • Godehilde du Maine  891 – 922
  • Bilihildis Bichildis du Maine  ± 895 – > 950
  • Mélisende du Maine  > 904 – > 952 (Volgt 5)

 

5. Mélisende du Maine
Geboren na 904, overleden na 952. Dochter van Godehilde de Franken en Godfried III van Maine.
Zij was gehuwd met Hervé du Perch. Overleden na 955.
Kinderen:
  • Gerberge de Mortagne du Perche  ± 945 – …. (Volgt 6)
  • Hervé II de Mortagne  …. – < 1000

 

6. Gerberge de Mortagne du Perche
Geboren omstreeks 945. Dochter van Hervé du Perche en Mélisende du Maine.
Zij was gehuwd met Gelduin II ‘le Jeune’ de Saumur. Overleden in 1040. Zoon van Gelduin ‘le Vieux’ de Saumur en Aénor Alienor de Doué.
Dochter:
  •  Chana de Saumur  ± 985 – …. (Volgt 7)

 

7. Chana de Saumur
Geboren omstreeks 985. Dochter van Gelduin II ‘le Jeune’ de Saumur en Gerberge de Mortagne du Perche.
Zij was gehuwd met Gausbert II de Maille. Geboren in 985, overleden in 1038.
Kinderen:
  • Techildis de Maille  ± 1005 – …. (Volgt 8)
  • Hardouin Guelduin de Maille   …. – ± 1067

Chana was 2e gehuwd met Auffroy de Fougeres.
Kinderen:

  • Méen II de Fougeres  …. – ± 1074
  • Denise de Fougeres  …. – 1096

 

8.Téchildis de Maille
Geboren omstreeks 1005. Dochter van Gausbert II de Maille en Chana de Saumur.
Zij was gehuwd met Geoffroy I “le Fort” de TrevesGeboren rond 1000, overleden in 1059. Zoon van Thibaut de Treves.
Kinderen:
  • Hugh de Treves  …. – > 1073
  • Téchildis van Trier de Treves  ± 1037 – …. (Volgt 9)

 

 

9. Téchildis van Trier de Treves
Geboren omstreeks 1035. Dochter van Geoffroy I “le Fort” de Treves en Téchildis de Maille.
Ze was gehuwd met Eon de Blaison. Geboren omstreeks 1025, overleden in 1086. Zoon van Thibaud II de Blaison.
Dochter:

  • Gerberge de Blaison

 

10. Gerberge de Blaison
Geboren in 1053. Dochter van Eon de Blaison en Téchildis van Trier de Treves.
Zij was gehuwd met Barthelemy de L’Isle Bouchard. Geboren in 1049. Zoon van Archambaud de Borell en Agnes de l’isle Bouchard.
Dochter van Gerberge en Barthelemy:

  • Amalberga de L’Isle Bouchard

 

Amalberga

11. Amalberga de L’Isle Bouchard
Geboren rond 1080, overleden in 1151.  Dochter van Barthelemy de L’Isle Bouchard en Gerberge de Blaison.
Zij was gehuwd met Aimery I van Châtellerault. Geboren rond 1080, overleden na 1103.Amalberga en Aimery hadden de volgende kinderen:

  • Hugo …. – < 1176  Opvolger van zijn vader
  • Raoul …. – 1190
  • Eleonora van Châtellerault  1103 – 1130 (Volgt 12)
  • Amable  Getrouwd met Wulgrin II, Graaf van Angoulême
  • Aois
Amalberga en Aimery waren ongeveer zeven jaar getrouwd voordat zij haar man verliet om de minnares te worden van hertog Willem IX van Aquitanië; dit werd een beruchte verbindintenis.
Tijdens zijn reis door Poitou, ontmoette hertog William de “verleidelijke” Dangereuse. Dit leidde ertoe dat ze haar echtgenoot verliet voor Hertog William IX van Aquitanië, die door de kerk werd geëxcommuniceerd wegens “haar ontvoerd”; ze leek echter een bereidwillige partij te zijn in deze zaak. Hij installeerde haar in de toren van Maubergeonne van zijn kasteel in Poitiers (leidend tot haar bijnaam La Maubergeonne) en schilderde zelfs een portet van haar op zijn schild.
Toen hij terugkeerde naar Poitiers vanuit Toulouse, was zijn vrouw Philippa uit Toulouse woedend om een ​​rivaliserende vrouw in haar paleis te ontdekken. Ze deed een beroep op haar vrienden aan het hof en de kerk; echter, geen edelman kon haar helpen.  Vernederd, koos Philippa in 1116 om zich terug te trekken in de abdij van Fontevrault, waar ze, ironisch genoeg, bevriend raakte met Ermengarde van Anjou, de eerste vrouw van Willem.
Amalberga en Willem hadden drie kinderen: 
  • Henri …. -1132  Monnik en later Prior van Cluny
  • Adelaide, trouwde met Raoul de Fay
  • Sybille, abdis van Saintes
12. Eleonora van Châtellerault
Geboren in 1103, verleden in 1130. Dochter van Aimery I van Châtellerault en Amalberga de L’Isle Bouchard.
Zijn was gehuwd met Willem X van Aquitanië. Geboren te Toulouse, 1099, overleden te Santiago de Compostella, 9 april 1137. Bijgenaamd de Heilige, was een zoon van Willem IX van Aquitanië (Zie Hertogen van Aquitanië nr. 9b) en van Filippa van Toulouse (Zie Graven van Toulouse nr. 12). Als graaf van Poitiers was hij Willem VIII. Willem had in zijn jeugd een hoogoplopend conflict met zijn vader. Willem ergerde zich zeer aan de losbandige manier van leven van zijn vader en nam hem bijzonder kwalijk dat hij het graafschap Toulouse had verspeeld. Het conflict werd in 1120 bijgelegd en de verzoening werd bezegeld door het huwelijk van Willem met Aleanora van Châtellerault. Zij was de dochter van Aimery I van Châtellerault en diens vrouw Amalberga, die Aimery had verlaten om in alle openheid de minnares van Willem IX te worden. In 1126 volgde hij zijn vader op als hertog van Aquitanië en graaf van Poitiers.
Dochter:
  • Eleonora van Aquitanië   ± 1122 – 1204 (Volgt 13)
Uit: Wikipedia – Eleonora van Châtellerault

 

Eleonora van Aquitanië

13. Eleonora van Aquitanië
Geboren ca. 1122 – overleden Abdij van Fontevraud, Frankrijk, 1 april 1204.
Zij was hertogin van Aquitanië en achtereenvolgens koningin van Frankrijkkoningin van Engeland, en regentes van Engeland.
Eleonora was de dochter en erfgename van hertog Willem X van Aquitanië en Eleonora van Châtellerault. Eleonora kreeg uit haar twee huwelijken de volgende kinderen:

Bij Lodewijk VII van Frankrijk (Zie Capetingers nr. 13):
  • Marie, gehuwd met Hendrik I van Champagne (Volgt 14)
  • Alice, gehuwd met Theobald V van Blois

Bij Hendrik II van Engeland (Zie Koningen van Engeland nr. 24):

  • Willem, jong overleden
  • Hendrik de Jongere, graaf van Maine
  • Mathilde Plantagenet, gehuwd met Hendrik de Leeuw
  • Richard Leeuwenhart, koning van Engeland
  • Godfried, hertog van Bretagne
  • Eleonora (Volgt Koningen van Engeland nr. 25a)
  • Johanna, gehuwd met (1177) Willem II van Sicilië en met (1196) Raymond VI van Toulouse
  • Jan zonder Land, koning van Engeland na Richard (Volgt Koningen van Engeland nr. 25b)
Uit: Wikipedia – Eleanora van Aquitanië

14. Maria van Frankrijk
Geboren omstreeks 1145, overleden te Fontaines-les-Nones (bij Meaux), 11 maart 1198.
Zij was de oudste dochter van Lodewijk VII van Frankrijk (Zie Koningen van Frankrijk nr. 13) en van diens eerste echtgenote Eleonora van Aquitanië. Maria trouwde in 1164 met Hendrik I van Champagne (Zie Graven van Blois nr. 9a). Zijn rijkdom stelde haar in staat om in navolging van haar moeder een schitterende hofhouding te voeren.

Maria was regentes tijdens de reis van Hendrik naar Jeruzalem (1179/1180) en regentes na zijn overlijden. Ze verloofde zich in 1183 met Filips van de Elzas, graaf van Vlaanderen, maar die verloving werd korte tijd later verbroken. In 1187 nam haar zoon Hendrik het bestuur over maar in 1190 trok hij naar het Heilige Land en werd Maria opnieuw regentes, tot haar zoon Theobald III van Champagne in 1197 meerderjarig werd. Daarna trok Maria zich terug in een het klooster van Fontaines-les-Nones waar ze een jaar later overleed. Ze werd begraven in de kathedraal van Meaux.
Maria en Hendrik kregen de volgende kinderen:

  • Hendrik, koning van Jeruzalem
  • Maria van Champagne
  • Scholastica (ovl. 1229), gehuwd met graaf Willem IV van Mâcon.
  • Theobald III van Champagne, opvolger van zijn broer als graaf van de Champagne.
Uit: Wikipedia – Maria van Frankrijk

 

15. Maria van Champagne (1174 – Akko, 9 augustus 1204) was een dochter van Hendrik I van Champagne en van Maria, dochter van koning Lodewijk VII van Frankrijk. Op 13 januari 1186 trouwde zij met Boudewijn IX van Vlaanderen, en werd de moeder van:

  • Johanna van Constantinopel
  • Margaretha II van Vlaanderen Henegouwen (Volgt 16).

Op 23 februari 1200 legde zij samen met haar man in Brugge de kruisvaardersgelofte af. Boudewijn nam deel aan de Vierde Kruistocht maar Maria was zwanger en bleef achter als regentes. Maria reisde in 1204 haar echtgenoot achterna en hoorde aangekomen in Akko dat haar man tot keizer van Constantinopel was gekozen. Ze werd echter ziek en overleed in Akko. Het nieuws van haar dood zou Boudewijn veel verdriet hebben gedaan.

 

Uit: Wikipedia – Maria van Champagne

 

16. Margaretha II van Vlaanderen,  ook wel Margaretha van Constantinopel
Geboren circa 2 juni 1202, overleden te Gent, 10 februari 1280), was gravin van Vlaanderen van 1244 tot 1278 en als Margaretha I gravin van Henegouwen van 1244 tot 1280. Zij was de tweede dochter van graaf Boudewijn IX van de graafschappen Vlaanderen en Henegouwen (VI) (Zie Graven van Vlaanderen en Henegouwen nr. 13) en Maria van Champagne. Haar vader werd in mei 1204 ook keizer van Constantinopel. Na het overlijden van haar moeder (1204) en het verdwijnen van haar vader (april 1205) liet de Franse koning Filips II  haar met haar zuster Johanna in 1208 naar het hof in Parijs overbrengen om haar te onttrekken aan anti-Franse invloeden in Vlaanderen. Gedurende haar tijd in Parijs werd ze samen met haar zuster bekendgemaakt met de Cisterien orde, mogelijk mede door de invloed van Blanca van Castilië, de toekomstige Koningin-partner van Frankrijk.

Bij haar terugkeer in 1212 werd Margaretha toevertrouwd aan de Henegouwse ridder Burchard van Avesnes, met wie zij in hetzelfde jaar op tienjarige leeftijd trouwde. Na een klacht van gravin Johanna veroordeelde paus Innocentius III het huwelijk (Vierde Lateraans Concilie, 1215), en dit op grond van het feit dat Burchard subdiaken was gewijd en dus tot de geestelijke stand behoorde. Maar de echtelieden scheidden voorlopig nog niet. Margaretha en Burchard kregen de volgende kinderen:

  • Boudewijn (ovl. 1219)
  • Jan van Avesnes (Volgt Heren van Avesnes nr. 9), gehuwd met Aleid van Holland
  • Boudewijn (1219-1295), gehuwd met Felicitas van Coucy, dochter van Thomas van Coucy-Vervins.

Pas in 1222 verliet Margareta haar echtgenoot en trouwde in het najaar van 1223 met Willem van Dampierre, een ridder uit de Champagnestreek en een zoon van Gwijde II van Dampierre en Mathilde I van Bourbon, bij wie zij volgende kinderen had:

  • Willem III van Dampierre
  • Gwijde III van Dampierre (Volgt Heren van Dampierre nr. 7)
  • Jan I van Dampierre
  • Johanna (ovl. ca. 1245), gehuwd met Hugo III van Rethel (twee dochters) en daarna met Theobald II van Bar (geen kinderen), begraven in de de abdij van Val-d’Ornain
  • Maria (ovl. 21 december 1302), abdis van de abdij van Flines.

Het verhaal gaat dat Burchard in dienst trad van de paus. Toen Margaretha in 1244 gravin van Vlaanderen werd, zou hij zijn teruggekeerd naar Vlaanderen. Margaretha was inmiddels hertrouwd en liet Burchard in Rupelmonde onthoofden.

Toen Margareta haar kinderloze zuster Johanna in 1244 opvolgde als gravin van Vlaanderen en Henegouwen, benoemde zij haar zoon Willem tot enige erfgenaam (1246). Daarop begon een strijd tussen de kinderen uit Margaretha’s beide huwelijken, de Avesnes en de Dampierres: de Vlaams-Henegouwse Successieoorlog. De Franse koning, in 1246 met de arbitrage belast, wees Vlaanderen toe aan haar zoon Gwijde van Dampierre en Henegouwen aan haar zoon Jan van Avesnes, feitelijk later haar kleinzoon Jan II van Avesnes. Niettemin bleef de vete tussen de beide huizen voortwoeden, zelfs tot in de volgende eeuw. Margaretha zelf stond heel de tijd aan de zijde van de “Vlaamse” Dampierres. De “Henegouwse” Avesnes verbonden zich door het huwelijk van Jan van Avesnes met Aleid van Holland met de Hollandse graven, die ongedaan wilden maken dat zij voor Zeeland leenhulde verschuldigd waren aan Vlaanderen. Zij betwistten ook het bezit door de Dampierres van Rijks-Vlaanderen.

 

Uit: Wikipedia – Margaretha van Constantinopel

Terug naar:

  facebook        

© 16 december 2018