Ambachtsheerlijkheid Tolloysen

 

Tolloysen of Tolleusen (Tolhuizen) was een ambachtsheerlijkheid en dorp in de Dordrechtse Waard en is verdwenen door de Sint Elisabethsvloed (1421).

 

Wapen van de ambachtsheerlijkheid Tolloysen: In sabel een dwarsbalk van zilver, vergezeld van 15 zilveren bysanten, waarvan 9 boven de balk en 6 onder de balk.

In 1286 wordt de ambachtsheerlijkheid voor het eerst in kerkelijke kronieken genoemd. Daniel IV van de Merwede erfde Tolloysen en zijn zoon noemde zich Jan van Tolloysen. Deze gebruikte het wapen van de Merwede, maar dan in andere kleuren.

Simon Oem van Bysanten wordt op 5 december 1355 bij de dood van zijn moeder beleend met 7,5 morgen land in Tolloysen. Hij was een zoon van Claes Oem en Johanna van Arkel van Bokhoven.
Omdat de heerlijkheid Tolloysen bysanten in het wapen voerde, zal Simon zich waarschijnlijk daar naar genoemd hebben. Simon was tressorier van Dordrecht.

In 1357 werd er een kerk gesticht genaamd Sint-Nicolaaskerk, vermoedelijk half opgebouwd uit baksteen en hout. Er volgde een kerkelijk conflict met het in de buurt gelegen kerkdorp Erkentrude. Die vonden de expansiedrift van Dordrechtse-hoek wel erg gortig worden. Vervolgens zou de kerk niet lang hebben bestaan (mogelijk ± 40 jaar), waardoor de parochianen moesten uitwijken naar de kerk in Erkentrude.

Het dorp werd in 1421 door de Sint Elisabethsvloed vernietigd en verloor de heerlijkheid zijn bestaansrecht en in 1452 verscheen er in een oorkonde dat de hoop op wederopbouw nu zeker was uitgesloten.
De Sint-Elisabethsvloed van 1421 was een watersnoodramp in de graafschappen Zeeland en Holland die plaatsvond op of rond 19 november 1421, de naamdag van Sint-Elisabeth.

De ambachtsheerlijkheid Tolloysen zou begin 12e eeuw ontstaan zijn en ten zuidoosten van de hedendaagse binnenstad van Dordrecht hebben gelegen.

Bron o.a.: Wikipedia – Tolloysen

Terug naar:

Heerlijkheden

  facebook       

© 2 mei 2018