Heren van Montgomery

 

De Montgomery is een prominente familie van Anglo-Normandische afkomst, behorend tot zowel de Franse als de Britse adel .
De oorspronkelijke familie was prominent in het vroege Anglo-Normandische Engeland en gaf hun naam aan Montgomeryshire , in het naburige Wales . Roger de Montgomerie (overleden 1094), ook bekend als Roger de Grote de Montgomery , was de eerste graaf van Shrewsbury en graaf van Arundel , Sussex. Zijn vader was Roger de Montgomery, seigneur van Montgomery , en was een familielid, waarschijnlijk een neef van de hertogin Gunnor , echtgenote van hertog Richard I van Normandië.

 

1. Willem (Guillaume) de Montgomery
Geboren rond 930. Overleden rond 980 te Parijs.
Hij was gehuwd met Elizabeth de Tripon. Geboren rond 930, overleden in 1026. Dochter van Botinet de Tripon, graaf van Tripon en Janet de Normandië.
Zoon:

  • Hugo de Montgomery
Vermelding: Geni – Guillaume de Montgomery

 

2. Hugo de Montgomery
Geboren rond 950, overleden in 1034.  Zoon van Willem (Guillaume) de Montgomery en Elizabeth de Tripon.
Hij was gehuwd met Sibell Senfrie de Crepon.
Zoon:

  • Roger de Montgomery
Vermelding:  Geni – Hugues de Montgomery

 

3. Rogier I van Montgomery
Geboren in 975, overleden vóór 1048.  Heer van Montgomery en burggraaf van de Hiémois.
Zoon van  Hugo de Montgomery en Sibell Senfrie de Crepon.

Hij was gehuwd met Josceline Tofulus de Turqueville, dochter van Touroude d’Equiqueville.

Roger hield het land van Saint-Germain-de-Montgommery en Sainte-Foy-de-Montgommery , die beide sporen van vroege kastelen vertonen.  Hij verwierf het kantoor van vicomte van de Hiémois waarschijnlijk rond de tijd dat Robert I in 1027 Duke werd.  In c.  1031–1032 hij was getuige van een charter aan de abdij van St. Wandrille door Robert I, hertog van Normandië als vicomte.  Net als Duke Robert begon Roger kerkelijke eigendommen te verwerven, waaronder c.  1025–27 , de helft van de stad Bernay . Hij nam een ​​bos over bij ‘Crispus Fagidus’ dat toebehoorde aan Abdij van Jumièges in de jaren 1030.  Hij onderdrukte een markt van dezelfde abdij en bracht die over naar zijn eigen domein.  Hij keerde later de markt terug naar de abdij en betaalde restitutie voor hun verliezen. 

In 1035 regeerde Robert Aartsbisschop van Rouen , toen Robert I stierf, Normandië als regent . Roger lijkt de gunst te hebben verloren bij de jonge hertog en zijn vicomte-kantoor toen hij een vroege charter van Duke William tekende, gewoon als Roger van Montgomery.  Bij de dood van de aartsbisschop in 1037 brak er anarchie uit in Normandië en onder de rebellen was Roger de Montgomery, voorheen een van Duke Robert’s naaste metgezellen, die, na te zijn verslagen op zijn eigen grondgebied, naar het hof van Henry I vluchtte Frankrijk. Roger was door Osbern de Steward in ballingschap gedwongen, die daarna werd gedood door William de Montgomery, de zoon van Roger. Roger stierf op 7 februari 1055 in ballingschap in Parijs. In 1068 hield zijn vrouw nog land in Bures en Saint-Pair.
Kinderen:

  • Hugh de Montgomery 
  • Robert de Montgomery 
  • Roger II de Montgomery, 1e graaf van Shrewsbury 
  • William de Montgomery gedood tijdens de minderjarigheid van hertog Willem.
  • Gilbert de Montgomery die in 1063 door Orderic werd beweerd vergiftigd te zijn door Mabel de Bellême
Uit Wikipedia: Rogier I van Montgomery

 

 

4. Rogier II van Montgomery
Bijgenaamd de Grote. Geboren rond 1010, overleden in 1094. Hij was een van de belangrijkste Normandische edelen ten tijde van Willem de Veroveraar, en werd na 1066 ook een van de machtigste en rijkste baronnen van Engeland.
Hij was zoon van Rogier I van Montgomery en Mabilla van Bellême.

Rogier erfde van zijn vader, Rogier I van Montgomery (ca. 975 – voor 1048), grote bezittingen in het hart van Normandië. Zijn moeder heette Josceline, een dochter van Turchetil van Harcourt. Vader Rogier was heer van Montgommery en burggraaf van de Hiémois. Van hem is bekend dat hij naar Parijs werd verbannen wegens zijn “verdorvenheid”.

Rogier steunde Willem II Talvas van Bellême in diens conflict met zijn zoon en verwierf zo de hand van Mabilla van Bellême. Mabilla erfde haar familiebezit rond Bellême en Alençon. Rogier verdreef in 1056 de kanunniken van Troarn omdat die zich alleen met hun eigen genoegens bezighielden en installeerde nieuwe monniken vanuit Chatillon. Hij stichtte de abdij van Sint Maarten van Sées opnieuw, en stichtte de abdij van Almenêches. Op aanzetten van zijn vrouw keerde hij zich tegen de families Grandmesnil en Giroie, en tegen het door hen begunstigde klooster van Saint-Evroult-Notre-Dame-du-Bois. Deze families hadden indertijd de opstand tegen Willem II van Bellême gesteund. Rogier werd een belangrijke adviseur van Willem de Veroveraar en het lukte hem om Hugo van Grandmesnil te laten verbannen, in 1068 verwierf hij ook de bezittingen van de familie Giroie.

In 1066 ondersteunde Rogier de invasie van Engeland door 60 schepen te financieren. Zelf nam hij niet deel aan de expeditie maar hij bleef achter in Normandië om het hertogdom namens Willem de Veroveraar te besturen en te verdedigen. In 1067 kreeg hij ook het bestuur over Arundel, een belangrijke plaats voor het verkeer tussen Normandië en Engeland. Rogier stichtte daar het bekende kasteel. In november 1071 werd Rogier benoemd tot earl van Shrewsbury (Engeland) en kreeg daarmee een belangrijke functie in de beveiliging van de grens met Wales. Daarnaast begunstigde Willem hem met goederen door heel Engeland. Rond 1075 deed Rogier schenkingen aan de Notre Dame van Bellême en in 1083 stichtte hij de abdij van Shrewsbury. Ook op hoge leeftijd bleef Rogier politiek actief. In 1088 nam hij deel aan de opstand tegen Willem II van Engeland maar toen de aanvoerder van de opstandelingen, Robert Curthose, Rogiers zoon gevangennam, wisselde Rogier van kant. Hij trok persoonlijk naar Normandië en bracht zijn kastelen in staat van verdediging. Na enkele gevechten sloot Robert vrede met Rogier en liet zijn zoon vrij. In 1093 nog ondernam Rogier een veldtocht naar Wales. Het jaar daarna trok hij zich terug in de abdij van Shrewsbury en werd daar monnik, en overleed drie dagen later. Rogier werd begraven in de abdij van Shrewsbury.

Rogier II van Montgomery huwde een eerste keer met Mabille van Bellême. Overleden in 1079. Dochter van heer Willem II Talvas van Bellême (Zie Heren van Bellême nr. 3) en diens echtgenote Hildeburgis.
Erfgename van een uitgestrekt domein aan de grens van Normandië en Maine: de heerlijkheid Bellême. Volgens contemporaine bronnen had ze het karakter van haar vader geërfd en ze werd beschreven als wreed, vilein, amoreel, arrogant en praatziek.  Ze werd vermoord door Hugh Bunel en zijn broers die, mogelijk in december 1077, haar kasteel van Bures-sur-Dive binnenreden en haar hoofd afhakten terwijl ze in bed lag. Hun motief voor de moord was dat Mabel hen van hun vaderlijke erfenis had beroofd.

 

Roger en Mabel hadden 10 kinderen:

  • Robert van Bellême (volgt 4)
  • Hugh vanMontgomery, 2e graaf van Shrewsbury
  • Roger de Poitevin , Vicomte d’Hiemois, trouwde met Adelmode de la Marche.
  • Filips van Montgomery
  • Arnulf van Montgomery ,  trouwde met Lafracota dochter van Muirchertach Ua Briain .
  • Sibyl van Montgomery, zij huwde Robert Fitzhamon , Lord of Creully.
  • Emma, ​​abdis van Almenêches
  • Matilda (Maud) van Montgomery, zij huwde Robert, graaf van Mortain (Volgt Nazaten Fulbert van Falaise nr. 3)
  • Mabel van Montgomery, zij trouwde met Hugh de Châteauneuf.
  • Roger van Montgomery, stierf jongRogier huwde vervolgens met Adelheid van Puiset, dochter van Evrard, graaf van Breteuil en burggraaf van Chartres, bij wie een zoon had, Evrard.

Bij zijn dood werden de goederen van Rogier verdeeld. Robert; de oudste van de overlevende kinderen kreeg de meerderheid van de Normandische bezittingen. De volgende, Hugo, kreeg een deel van de Engelse bezittingen en het graafschap Shrewsbury. Bij de dood van Hugo erfde Robert het graafschap.

Uit Wikipedia: Rogier van Montgomery

 

5. Robert van Bellême
Geboren circa 1052, overleden te Dorset, 8 mei 1130. Hij was van 1079 tot 1112 heer van Bellême, van 1094 tot 1112 graaf van Alençon, van 1098 tot 1102 graaf van Shrewsbury en van 1101 tot 1112 graaf iure uxoris van Ponthieu. Hij behoorde tot het huis Montgommery.

Robert II was de oudste overlevende zoon van Rogier II van Montgomery, de eerste graaf van Shrewsbury, en diens echtgenote Mabilla van Bellême, vrouwe van Bellême en erfgename van het graafschap Alençon (Zie Heren van Bellême nr. 4).

In 1077 nam hij samen met verschillende andere Normandische edelen deel aan de opstand van Robert Curthose tegen zijn vader, koning Willem de Veroveraar van Engeland. De opstand werd neergeslagen en alle deelnemers kregen gratie, maar desondanks liet Willem de Veroveraar hertogelijke garnizoenen in de belangrijkste burchten van de edelen plaatsen om toekomstige opstanden te vermijden.

Na de moord op zijn moeder werd hij in 1079 heer van Bellême. Op die manier kwam hij in het bezit van de heuvellanden tussen Normandië en Maine.

Toen Willem de Veroveraar in 1087 stierf, liet zijn broer Robert Curthose onmiddellijk alle hertogelijke garnizoenen uit zijn burchten verdrijven. Robert Curthose, die de nieuwe hertog van Normandië werd, was niet in staat om de orde te bewaren in Normandië, waarvan Robert II gebruik maakte om oorlogen tegen zijn weinig machtige buurstaten te beginnen.

In 1088 begon Odo van Bayeux een opstand in een poging om Robert Curthose op de Engelse troon te krijgen in de plaats van zijn broer Willem II. Robert II werd naar Engeland gestuurd, waarna hij zich aansloot bij de verdedigers van het kasteel van Rochester. Nadat de rebellie onderworpen werd en mislukte, moesten de opstandelingen zich terugtrekken.

Robert II keerde vervolgens terug naar Normandië, waar Odo van Bayeux Robert Curthose er inmiddels van overtuigd had dat Robert een gevaar voor hem betekende. Toen hij het Normandische vasteland bereikte, werd Robert gearresteerd en gevangengezet, net als de jongere broer van Robert Curthose, de latere koning Hendrik I van Engeland. Roberts vader Rogier II van Montgommery kwam vervolgens vanuit Engeland naar Normandië, nam de burchten van zijn zoon over en keerde zich tegen Robert Curthose. Curthose kon meerdere vestigingen veroveren, maar hij gaf de strijd al snel op en liet Robert terug vrij.

Vervolgens hervatte Robert de oorlogen die hij tegen zijn buurstaten in het zuiden van Normandië voerde. Hij hielp Robert Curthose bij het onderwerpen van de opstand van de burgers van Rouen, met de bedoeling om zoveel mogelijk van hun eigendommen te kunnen bemachtigen. Daarna werd hij door Curthose gesteund in de strijd tegen zijn buurstaten.

In 1094 veroverde Curthoses broer Hendrik I Domfront, een van de belangrijkste burchten van Robert II. Hij slaagde er niet de vesting te heroveren. Hetzelfde jaar stierf Roberts vader Rogier II. Terwijl zijn broer Hugo de Engelse bezittingen van zijn vader erfde, erfde Robert de Normandische goederen van zijn vader en werd hij graaf van Alençon. Hij kwam hierdoor in het bezit van het grootste deel van het centrale en zuidelijke deel van Normandië. In 1098 stierf Hugo, waardoor Robert eveneens in het bezit kwam van de Engelse bezittingen van zijn familie. Hij werd graaf van Shrewsbury en heer van Arundel.

Robert II was een van de edelen die in 1101 de Engelse invasie van Robert Curthose ondersteunde, evenals zijn broers Rogier Poitevin en Arnulf van Montgomery en zijn neef William FitzRobert. De invasie, die als doel had om koning Hendrik I van Engeland af te zetten, mislukte en eindigde met het Verdrag van Alton. Hierbij kregen de deelnemers aan de invasie amnestie, maar het was ook mogelijk om verraders te bestraffen. In 1102 legde Hendrik Robert een reeks belastingen voor. Omdat hij die niet accepteerde, belegerde en veroverde Hendrik I de Engelse burchten van Robert II. Vervolgens verloor Robert zijn Engelse bezittingen en titels en werd hij uit Engeland verbannen.

Bij de Slag bij Tinchebrai in september 1106 was Robert een van de bevelhebbers in het leger van Robert Curthose. Het Normandische leger werd verslagen, maar in tegenstelling tot Robert Curthose kon Robert II zijn gevangenneming vermijden door het slagveld te ontvluchten. Normandië kwam nu onder de controle van Hendrik I en door zich te onderwerpen wist Robert II zijn Normandische bezit te behouden. Nadat hij meegewerkt had aan verschillende samenzweringen om onder meer Robert Curthose te bevrijden, werd hij in 1112 onteigend en gevangengezet in het Kasteel van Wareham in Dorset, waar hij tot aan zijn dood rond 1130 verbleef.

Robert was een bekwaam heerser, een capabele militair en een deskundig burchtenbouwer, maar had ook een wrede en sadistische reputatie.

Op 9 september 1087 huwde hij met Agnes, dochter en erfgename van graaf Gwijde I van Ponthieu. Na de dood van zijn schoonvader werd hij in 1101 graaf van Ponthieu. Ze kregen volgende kinderen:

  • Willem I (overleden in 1171), graaf van Ponthieu en Alençon (Volgt Graven van Ponthieu nr. 6)
  • Andreas
  • Mabilla
Uit Wikipedia: Robert van Bellême

 

Bronvermeldingen:

 

Terug naar:

Heren en Vrouwen van…

  facebook       

© 26 november 2019