Willigige Langerak in 1870, door J. Kuyper. 750 inwoners.
Willige Langerak is een dorp en voormalige gemeente aan de Lek in Nederland. Het dorp is deels gelegen in de Utrechtse gemeente Lopik en deels in de Zuid-Hollandse gemeente Krimpenerwaard.
De gemeente Willige Langerak ontstond in 1818 uit het gelijknamige gerecht, en in 1857 kwamen ook Cabauw en Zevender in de gemeente te liggen. Op 1 januari 1943 werd Willige Langerak toegevoegd aan de gemeente Lopik, in de provincie Utrecht.
Willige Langerak is in de tweede helft van de twaalfde eeuw ontgonnen vanuit de Lek en werd begrensd door een kade, die later de Tiendweg werd. In een akte uit 1272 wordt al gesproken over een kerk in Willige Langerak. Deze kerk werd in het tweede kwart van de zeventiende eeuw vervangen door een nieuw, het huidige kerkgebouw, Rondom dit kerkje ontstond een dorp, waarvan de meeste huizen tusssen de Lekdijk en het kerkje lagen, maar ook tussen de kerk en het riviertje de Zevender was bebouwing. Verder lagen er verspreide boerderijen ten noorden van de Lekdijk en langs de Tiendweg. Ten westen van de Zevender ontstond de stad Schoonhoven, die misschien jonger is dan het oude dorp Willige Langerak.In de eerste helft van de zeventiende eeuw woonden er ongeveer driehonderd mensen in het gerecht Willige Langerak. Deze kleine gemeenschap kreeg in 1672 te maken met oorlogsgeweld en rampspoed. De Hollandse Waterlinie, de verdediging van Holland, werd in werking gesteld. Ondanks hevig verzet van boeren uit Willige Langerak en wijde omgeving werd de Lekdijk op drie plaatsen doorgestoken, waardoor het dorp onder water kwam te staan. De kerktoren en een groot aantal huizen was kort daarvoor al afgebroken, omdat er vanuit de vestingstad Schoonhoven een vrij schootsveld moest zijn naar het oosten.Het duurde na het Rampjaar nog jaren voordat Willige Langerak zich weer enigszins hersteld had. Pas aan het begin van de achttiende eeuw werd de kerk hersteld. Maar ook daarna bleef rampspoed het dorp niet bespaard. Doorbraken van de Lekdijk in 1726, 1751 en 1760 zetten het dorp en de boerderijen grotendeels onder water. Na de overstroming van 1760 woonden de 260 inwoners van Willige Langerak verspreid over zo’n vijftig huizen, terwijl een aantal door de watersnood getroffen inwoners zich moest behelpen met hutten van hout en riet.
De oorspronkelijke dorpskern, aan de westkant, met een eeuwenoude kerk werd echter in 1970 aan Schoonhoven in de provincie Zuid-Holland toegevoegd. Sinds januari 2015 hoort dit deel met Schoonhoven tot de nieuwgevormde gemeente Krimpenerwaard. De dorpskern bestaat uit een verhoogd stuk grond met een wit kerkje erop. De kerktoren van deze Nederlands Hervormde kerk is in 1627 gebouwd en gerestaureerd in 1978. Het schip is in 1672 beschadigd, herbouwd in 1863 en vergroot in 1893.
Het wapen van Willige Langerak werd op 12 maart 1864 door de Hoge Raad van Adel aan de Utrechtse gemeente Willige Langerak verleend. In 1943 ging Willige Langerak op in de gemeente Lopik. Het wapen van Willige Langerak is daardoor komen te vervallen als gemeentewapen. In het tweede en derde kwartier van het wapen van Lopik tussen 1948 en 1989 kwamen elementen uit het wapen van Willige Langerak terug.
De blazoenering van het wapen luidde als volgt:
“Het eerste en vierde deel van goud met eenen leeuw van keel, geklaauwd en getongd van lazuur en eenen barensteel van hetzelfde; het tweede en derde deel tranché van zilver en keel.“De heraldische kleuren zijn goud (goud of geel), keel (rood), lazuur (blauw) en zilver (wit).
Het wapen bestaat uit een combinatie van de wapens van Utrecht en Van Brederode.
Bronnen:
Link:
- Jan Cornelisz Stigter
Geboren rond 1703 in Willige Langerak, overleden rond 1777 in Jaarsveld. Zoon van Cornelis Stigter. Hij was gehuwd met:
- Grietje Pieterse van Oostrum
Geboren rond 1708 in Jaarsveld, overleden rond 1772 in Willige Langerak. Zij was een dochter van Pieter Ariensz van Oostrum en Jannigje Cornelisdr Boode.
–
Terug naar:
Dorpen en Steden
© 26 februari 2018, laatst bijgewerkt op 20 december 2022
