Marenteel Hugo Capet

De oudst bekende voormoeder van mijn voorvader Hugo Capet (± 940 – 996) is  Rotrudis der Franken (± 750 -….).

 

Hugo Capet

1. Rotrudis der Franken
Geboren rond 750. Zij was een dochter van Carloman, een zoon van Karel Martel. De naam van haar moeder is niet bekend.
Zij was gehuwd met Gerard I van ParijsGeboren circa 745, overleden in 779. Zoon van Luitfried I van de Elzas en Edith. Hij was in het derde kwart van de achtste eeuw graaf van Parijs. Hij was de stamvader van de Girardijnen.
Rotrudes en Gerard hadden de volgende kinderen:

  • Étienne van Parijs     …. –  815      Opvolger van zijn vader
  • Leuthard I van Parijs  ± 770 …. –  813 (Volgt Graven van Parijs nr. 2a)
  • Bego van Parijs   ± 765 –  816  (Volgt Graven van Parijs nr. 2b)
  • Ava van Morvois  779 – 839 (Volgt 2)

 

2. Ava van Morvois
Geboren rond 780, overleden voor 837. Dochter van Rotrudis der Franken en Gerard I van Parijs.
Zij trouwde met Hugo van Tours. Geboren omstreeks 775, overleden te Ticino op 20 oktober 837.
Ook Hugo de Angstige genoemdHij was zoon van Liutfried II van Sundgouw, kleinzoon van hertog Liutfried van de ElzasHij was een belangrijke bestuurder en hoveling onder Lodewijk de Vrome en diens zoon Lotharius I.

Hugo had uit zijn familiebezit grote bezittingen in de Elzas. Hij begon zijn loopbaan als graaf van Tours en Sens en voogd van St Julien te Auxerre. In 811 maakte hij met bisschop Haido van Basel en hertog Aio van Friuli, deel uit van een Frankisch gezantschap naar Constantinopel om daar de Pax Nicephori te bevestigen. In 824 leidt hij een veldtocht naar Bretagne en in 826 begeleidde hij keizerin Judith naar de doop van de Deense koning Harald Klak in Ingelheim.

In 827 kreeg Hugo de opdracht om samen met Matfried I van Orléans en Pepijn I van Aquitanië een leger te formeren om een inval in de Spaanse Mark onder leiding van de Islamitische generaal Abu Marwan af te slaan. Matfried en Hugo talmden net zo lang totdat de dreiging voorbij was. Hieraan dankte hij zijn bijnaam. In februari 828 werden hem daarom op een hofdag in Aken al zijn functies ontnomen.

Daarna werd Hugo een van de voornaamste hovelingen van Lotharius I. Hij was een van diegenen die hem aanzetten tot opstand tegen zijn vader. Als straf verloor hij al zijn bezittingen in West-Francië. Om hem daarvoor te compenseren werd hij door Lotharius hertog van Locate (bij Milaan) gemaakt. Hugo kwam in Ticino om bij een aardbeving. Hij liet zijn bezittingen na aan St Johannes de Doper te Monza.
Ava en Hugo kregen zes kinderen:

  • Hugo …. – < 835
  • Irmgard van Tours ± 805 –  851(Volgt 3)
  • Bertha 819 – 873 Getrouwd met Gerard II van Roussillion
  • Adelheid van Tours ± 820 – 866 Getrouwd met Koenraad I van Auxerre, in een tweede huwelijk getrouwd met Robert I van Francië.
  • Liutfried, in 864 hoveling van Lotharius II
  • Berengarius, in 838 overleden toen hij kandidaat was om hertog van Septimanië te worden

 

Wapen van Tours

3. Irmgard van Tours
De heilige Irmgard. Geboren omstreeks 805, overleden te Erstein, op 20 maart 851. Zij was de dochter Ava van Morvois en van graaf Hugo van Tours. Zij zou abdis van de abdij van Bolzano worden. Op 15 november 821 trad zij echter in Thionville in het huwelijk met keizer Lotharius I. Geboren in Aquitanië omstreeks 795, overleden te Prüm, op 29 september 855. Hij was de oudste zoon van Lodewijk de Vrome (Zie Stamreeks Karel de Grote nr. 2)en Ermengarde van Haspengouw, en Rooms-keizer van 817 tot 855. En dus een kleinzoon van Karel de Grote.
Tot 840 regeerde hij samen met zijn vader. Hij was koning van Italië van 818 tot 855 en koning van Midden-Francië van 840 tot 855. Hij probeerde om als keizer het oppergezag over het gehele Frankische Rijk te behouden maar moest na de dood van zijn vader uiteindelijk instemmen in een deling met zijn broers. De regio Lotharingen is naar hem genoemd.
en daarna werd ze voogdes van Bolzano.
Een van haar kinderen was een dochter, Rotrude. In 849 stichtte zij samen met haar dochter in Erstein (Elzas) een vrouwenklooster. Rotrude werd de eerste abdis van het klooster. Irmgard kreeg vanuit Rome een groot aantal relieken geschonken voor het klooster. Sindsdien waren alle rijksvorstinnen ook abdis van dit klooster.
Irmgard werd de moeder van:

  • Ermengarde  ± 820 – …. Geschaakt door Giselbert I van Maasgouw die in 846 met haar trouwde in Aquitanië
  • Lodewijk 825 – 875  Hij was keizer van het Roomse Rijk en koning van Noord-Italië
  • Hiltrude  826 – ….
  • Mathilde ± 830 – 907 (Volgt 4)
  • Berta  ± 830 – …. Jong weduwe van een onbekende echtgenoot, daarna abdis van Avenay tot 852.
  • Gisela ± 830 – 860  In 851 abdis van San Salvatore te Brescia
  • Lotharius II  ± 806-876   Koning van Beieren en na 843 van het Oost-Frankische Rijk.
  • Rotrude, getrouwd met Lambert II van Nantes
  • Karel 845 – 863  Koning van Provence

 

4. Mathilda van Lotharingen
Geboren rond 830, overleden op 26 oktober 907 in Lorraine. Dochter van Irmgard van Tours en van Keizer Lotharius I.
Zij is circa 856 getrouwd met Godfrid Haraldsson. Hij was de zoon van de Deense koning Harald Klak.
Godfrid was een Deens Vikinghoofdman.
Dochter:

  • Reginhilde  870 – 931(Volgt 5)

 

5. Reginhilde
Geboren rond 870, overleden in 931. Zij was een “zeer edele” dochter van Deens-Friese ouders. Dit is bekend uit oude biografieën over haar dochter, koningin Mathilde van Ringelheim, die haar vermelden als Reinhilda, Fresonum Danorumque genere progrediens. Zij is de moeder en grootmoeder van een aantal invloedrijke personen uit de Europese geschiedenis van de 10e eeuw.

Reginhilde behoorde tot de Reginingen, een aanzienlijke adellijke familie. Haar vader is Godfred Haraldson, een zoon van de Deense koning Harald Klak. Haar moeder is Mathilde van Lotharingen.
Zij huwde rond 890 met de West-Saksische graaf Diederik van Ringelheim, die tot de Immedingen behoorde, en een nazaat van Widukind was. Diederik was graaf van Ringelheim. Geboren circa 867,  overleden 916. Zoon van Reginhard van Ringelheim (Zie Graven van Ringelheim nr. 4) en Mathilda van Merseburg.

Het huwelijk van Diederik met Reginhilde “symboliseerde als het ware de eeuwenoude vriendschappelijke verhouding tussen de Denen, Saksen en Friezen, die gekenmerkt werd door afkeer van de Frankische overheersers”. Omdat hun dochter Mathilde, de eerste Duitse koningin, die de toen als zeer prestigieus beschouwde Immedingen/Widukinden en Deense-Friese voorouders had, leidde dat in Frisia tot een “gerede acceptatie” van het Duitse koningschap.

Uit haar huwelijk met Diederik werden de volgende kinderen geboren.

  • Diederiksdr (Diederiksdochter, de oudste dochter, mogelijk was haar naam Brechtheid), gehuwd met Wichman de oude, uit het geslacht der oude Billungers, overleden 94., uit welk huwelijk onder andere Wichman II de jonge en zijn jongere broer Egbert Eenoog voortkwamen.
  • Mathilde van Ringelheim (Volgt 6) 
  • Amalrade was gehuwd met de Hamalander Everhard, tussen 944 en 966 graaf van Drenthe en Salland, hij was een zoon van Everhard Saxo.
  • Diederik (zoon)
  • Frideruna (dochter)
  • Bia (dochter)

 

Mathilde van Ringelheim

6. Mathilde van Ringelheim
Ook wel Mathilde van Saksen genoemd. Geboren omstreeks 895, overleden te Quedlinburg, op 14 maart 968. Zij was de tweede vrouw van de Duitse koning Hendrik I de Vogelaar (Zie Koningen van Duitsland nr.6) en was een afstammelinge van Widukind, de Saksische leider die circa 777 een opstand leidde tegen Karel de Grote.

Haar ouders waren de West-Saksische graaf Diederik (Zie Graven van Ringelheim nr. 5) en zijn vrouw Reginhilde die van Friese en Deense afkomst was. Ze werd opgevoed door haar grootmoeder Mathilde, de abdis van het klooster van Herford en trouwde in 909 met Hendrik I te Wallhausen, dat haar gepresenteerd werd als bruidsschat.

Hendrik I overleed in 936 en liet haar al zijn bezittingen na in Quedlinburg, Pöhlde, Nordhausen, Grone, en Duderstadt.
Na zijn dood probeerde ze haar lievelingszoon Hendrik opvolger van haar man te laten worden, maar zonder succes. Het conflict werd opgelost toen Hendrik hertog van Beieren werd door haar ingrijpen. In 939 steunde ze Hendriks opstand tegen Otto, maar bemiddelde ook de verzoening in 941. Niet veel later werd Mathilde door Otto naar een klooster verbannen omdat ze de koninklijke schatkist zonder toestemming zou hebben gebruikt voor kloosterstichtingen en goede werken. Op voorspraak van haar schoondochter Edith mocht ze weer terugkeren aan het hof. Ze bleef actief in liefdadigheidswerk en stichtte meerdere kloosters en abdijen, zoals de abdij van Quedlinburg (936) en het klooster van Nordhausen. Ook was ze lekenabdis van de abdij van Nijvel.

Ze overleed in het paleis van Quedlinburg in 968. Net als haar man is ze begraven in de abdij van Quedlinburg.

Zij is patroonheilige van ouders en grote gezinnen en haar feestdag is op 14 maart.

Mathilde werd de moeder van:

  • Otto I de Grote, koning en keizer van het Heilige Roomse Rijk (Volgt 7)
  • Bruno de Grote, aartsbisschop van Keulen, hertog van Lotharingen en aartskanselier van het Heilige Roomse Rijk.
  • Hendrik I, Hertog van Beieren
  • Gerberga van Saksen, die huwde met Lodewijk IV van Frankrijk (Zie Stamreeks Karel de Grote nr. 6)
  • Hedwig van Saksen (Volgt 7)

 

Hedwig van Saksen

7. Hedwig van Saksen
Geboren omstreeks 915, overleden op 19 mei 965. Zij was een dochter van Hendrik de Vogelaar, hertog van Saksen uit zijn tweede huwelijk met Mathilde van Ringelheim, die afstamde van hertog Widukind. Haar geboortejaar is niet precies bekend. Wel is bekend dat zij jonger is dan haar broer Otto (die geboren is in 912) en haar zus Gerberga (geboren 914) en ouder dan haar broer Hendrik, die vermoedelijk in 921 werd geboren.
In 937 of 938 trouwde ze met Hugo de Grote, Hertog der Franken (dux francorum). Hun zoon Hugo Capet zou in 987 gekroond worden als koning van Frankrijk. Toen haar man in 956 overleed trad haar broer Bruno de Grote tijdelijk op als regent.
Hedwig en Hugo kregen de volgende kinderen:

  • Beatrix  ± 938 – …. , huwde met Frederik I van Lotharingen
  • Hugo Capet   ±940 – 996 (Volgt 8)
  • Emma …. – > 968), getrouwd met Richard I van Normandië. (Volgt Nazaten van de Noormannen nr. 3)
  • Otto  945 – …. Wordt hertog van Bourgondië en graaf van Auxerre.
  • Odo  948- …. Noemt zich ook wel Hendrik.

 

 

8. Hugo Capet
Geboren te Parijs rond 940, overleden te Les Juifs bij Chartres op 24 oktober 996.
Hij was koning van Frankrijk van 987 tot 996. Zijn bijnaam Capet betekent “een mantel dragend” en werd hem waarschijnlijk gegeven ter onderscheid van zijn vader Hugo de Grote (Zie Robertijnen nr. 7).
Hugo Capet was een zoon van Hugo de Grote en Hedwig van Saksen (zuster van keizer Otto de Grote).
Hugo de Grote was in zijn tijd de machtigste man van Frankrijk, zelfs machtiger dan de koning. Bij de dood van zijn vader erfde Hugo Capet de meeste van zijn bezittingen en titels: Hugo werd hertog van de Franken (Neustrië), graaf vanParijs, Orléans, Poitou, Tours, etc., en lekenabt van o.a.Saint-Martin te Tours, Saint-Germain teAuxerre, St. Aignan te Orléans, Saint-Quentin en Sint-Vaast. Zijn broer Otto werd bovendien hertog van Bourgondië. De paus noemde hem de “glorierijke prins van de Franken”. Omdat Hugo nog minderjarig was traden zijn moeder Hedwig van Saksen en zijn oom Bruno, aartsbisschop van Keulen, op als regent. Zij waren zuster en broer van keizer Otto I de Grote.
De machtige Franse edelen maakten gebruik van Hugo’s minderjarigheid door hun positie ten koste van hem te versterken, bv: Willem III van Aquitanië die de Poitou tegen Hugo wist te behouden,Theobald I van Blois die Chartres en Châteaudun verwierf, en Fulco II van Anjou die de omgeving vanNantes in handen kreeg.
Ca. 968 verbeterde Hugo zijn betrekkingen met Willem IV van Aquitanië door met diens zuster te trouwen. In 978 beschermde Hugo koning Lotharius van Frankrijk in Étampes en verdedigde Parijs tegen Otto II, nadat Lotharius een riskante plundertocht naar Aken had ondernomen.
Hugo was een bondgenoot van aartsbisschop Adalbero van Reims, die bang was dat Frankrijk een vazalstaat van Duitsland zou worden.
In 981 veroverde Hugo Montrieul, ook bezocht hij in dat jaar Otto II in Rome. In 986 klaagde Lotharius Adalbero aan wegens hoogverraad. Hugo bestormde de rechtszitting en de koning kwam daarbij om het leven. Dit bleef zonder gevolgen voor Hugo.
Na de onverwachte dood van Lotharius’ zoon Lodewijk de Doeniet in 987, hij stierf kinderloos na een jachtongeval, werd Hugo op 3 juli 987 te Senlis tot koning gekozen. Adalbero steunde hem met de volgende argumentatie: Het koningschap krijgt men niet op grond van erfrecht; men moet slechts hem op de troon verheffen, die zich zowel door zijn lichamelijke welgeschapenheid als door zijn geestelijke wijsheid onderscheidt, die door het geloof gesterkt en door grootmoedigheid gesteund wordt... Hugo werd in Noyon of Reims gekroond en liet nog op 30 december 987 zijn zoon Robert IItot medekoning kronen, een poging om zijn opvolging te verzekeren.

Hij was gehuwd met Adelheid van Aquitanië (945/952-1004), dochter van Adelheid van Normandië en van Willem III van Aquitanië graaf van Poitiers van 934 tot 963, en hertog van Aquitanië van 928 tot 963.
Zij hadden vier kinderen:

  • Gisela   ± 969 – ….  Gehuwd met Hugo, zoon van Hilduinus III van Montreuil.
  • Hedwig   ± 970 – > 1013 Gehuwd met Reinier IV van Henegouwen.
  • Robert II “de Vrome”  972 – 1031), die zijn vader  opvolgt. (Volgt Capetingers, Koningen van Frankrijk nr.9)
  • Adelheid  ± 973 – > 1063)

 

Bronnen uit: Wikipedia, de vrije encyclopedie

Terug naar:

Marentelen uit de Middeleeuwen

  facebook      

 

© 3 maart 2019