De oudst bekende voormoeder van mijn voorvader Jan II van Avesnes (1247 – 1304) is Adelheid van Bellay (935 – 964).
1. Adelheid van Bellay
Geboren omstreeks 935, overleden in 964.
Zij was gehuwd met Koenraad I ‘de Vreedzame’ Koning van Opper-Bourgondië. Geboren omstreeks 925, overleden op 19 oktober 993. Koenraad was een zoon van Rudolf II van Bourgondië en van Bertha van Zwaben.
In 937 overleed zijn vader en Koenraad volgde hem op als koning van Opper-Bourgondië. De jonge Koenraad was zelf nog niet in staat om te regeren en zijn koninkrijk was feitelijk een protectoraat van keizer van het Oost-Frankische Rijk, Otto I de Grote, die het beschermde tegen Hugo van Arles, Koenraad leefde aan het hof van Otto. In 939 vielen zowel de Saracenen (via het Rhônedal) als de Hongaren Opper-Bourgondië binnen. De Bourgondiërs wisten de legers tegen elkaar uit te spelen, en vielen ze aan toen ze onderling in gevecht waren. Beide vreemde legers moesten zich toen met grote verliezen terugtrekken uit Bourgondië. Het is onbekend of Koenraad hier een rol heeft bij gespeeld. In 940 werd Koenraad daadwerkelijk koning maar erkende wel Otto als zijn heer, en behield zijn militaire bescherming. Vanaf 942 regeerde hij helemaal zelfstandig.
Koenraad nam in 946 deel aan Otto’s campagne in West-Francië. In 948 erfde hij Neder-Bourgondië (de Provence) maar de lokale heren hielden daar een grote mate van zelfstandigheid. Hij ruilde in 960 bezittingen met Hartbert van Chur en kreeg zo gebieden in de Elzas in ruil voor gebieden ten oosten van de Rijn. Koenraad bemiddelde een verzoening tussen zijn zuster Adelheid (heilige) en haar zoon Otto II. In 975 werden de Saracenen door lokale heren definitief verdreven uit Fraxinetum, hun laatste steunpunt in Neder-Bourgondië. Koenraad was in 983 nog actief ten gunste van Otto III, in de onderhandelingen over diens verkiezing tot koning. Koenraad is begraven in de kerk van Saint-Maurice te Vienne. Hijhuwde na het overliden van Adelaaide nog tweemaal.
Kinderen van Adelaide van Bellay en Koenraad:
- Koenraad (ovl. na 10 augustus 966)
- Gisela (955/60 – 21 juli 1007), voor 972 gehuwd met hertog Hendrik II van Beieren. Na de val van haar man in 978 verbannen naar Merseburg. Ze wordt (ook in middeleeuwse bronnen) vaak verward met haar nicht Gisela van Zwaben.
2. Gisela van Bourgondië
Geboren rond 950, overleden te Regensburg op 21 juli 1006 of 1007. Zij was hertogin van Beieren en de moeder van keizer Hendrik II de Heilige. Zij was de oudste dochter van koning Koenraad III van Bourgondië uit het geslacht der Welfen, uit diens eerste huwelijk met Adelaide, een dame waar verder weinig over bekend is. Ze was een nicht van Adelheid van Bourgondië, de tweede echtgenote van Otto I de Grote
Gisela was gehuwd met hertog Hendrik II van Beieren, bijgenaamd de Ruziezoeker, zoon van koning Hendrik de Vogelaar. Hun verloving vond waarschijnlijk rond 965 plaats, het huwelijk werd waarschijnlijk in de zomer 972 voltrokken. Op 6 mei 973 werd haar oudste zoon, de toekomstige keizer Hendrik II, geboren. De tijd dat haar echtgenoot gearresteerd was verbleef zij in Merseburg.
Gisela werd begraven in de abdij van Niedermünster in Regensburg. Haar dochter gaf opdracht voor haar graf het Giselakruis te maken.
Gisela was gehuwd met Hendrik II van Beieren. Hun kinderen waren:
- Hendrik II (973-1024), keizer van het Heilige Roomse Rijk
- Bruno van Augsburg (gestorven 1029), bisschop van Augsburg
- Gisela van Beieren, getrouwd met koning Stefanus I van Hongarije
3. Gisela van Beieren
Geboren rond 985 in Regensburg, overleden op 7 mei 1060 in Passau. Dochter van Hendrik II van Beieren en Gisela van Bourbondië.
Zij was gehuwd met Stefanus I de Heilige (Hongaars: Szent István) . Geboren te Esztergom circa 975, overleden aldaar op 15 augustus 1038. Stefanus werd in 1000 de eerste koning van Hongarije. Hij wordt sinds 1083 als heilige vereerd.
Stefanus werd geboren als kind van stamhoofd Géza en Sarolta met de heidense naam Vajk (held). In 985 lieten hij en zijn vader zich dopen door de heilige Adalbert van Praag. Zijn doopnaam werd Stefanus, naar de vroeg-christelijke heilige Stefanus. Stefanus I liet zich als christen bijstaan door de heiligen Astricus (Asztrik) en Gerard Sagredo (Sagredo Gellért), die ook les gaf aan zijn kinderen.
Stefanus trouwde in 995 met Gisela van Beieren (Bajor Gizella), de dochter van hertog Hendrik II van Beieren. Ze kregen vele kinderen, van wie Emmerik (Imre), Otto, Bernard, Agatha en Hedwig de bekendsten zijn. Stefanus’ dochter Agatha was mogelijk de moeder van Edgar Ætheling van Engeland en Margaretha van Schotland (Skóciai Szent Margit), echtgenote van koning Malcolm III van Schotland en vanaf 1673 beschermheilige van Schotland.
Na het verslaan van de heidense edelen, onder wie zijn oom Koppány, wist Stefanus in 997 alle Magyaarse clans onder zijn leiding te verenigen. Volgens de legende zond paus Silvester II hem in januari 1001 een met juwelen bezette gouden Stefanskroon, een apostolisch kruis en een zegenbrief om aan te geven dat hij hem erkende als christelijk koning. Tot in de 20e eeuw voerden de heersers van Hongarije hierom de titel apostolisch koning. De kroon werd later naar Stefanus genoemd, ook al is het niet zeker of die kroon hem inderdaad toebehoord heeft. Er zijn wel aanwijzingen dat hij toebehoorde aan Stefans zoon Emmerik (Imre).
Stefanus had goede relaties met het Heilige Roomse Rijk, want hij was getrouwd met de zus van Keizer Hendrik II de Heilige. De relaties met Hendriks opvolger Keizer Koenraad II zullen minder hartelijk zijn.
Ook met het Byzantijnse Rijk had hij goede betrekkingen: zijn zuster was namelijk getrouwd met de doge van Venetië, een vazal van Byzantium. Hij hielp actief mee aan de val van het Eerste Bulgaarse Rijk.
Stefanus wordt gezien als de grondlegger van het christelijke Hongarije. Hij verdeelde het land in 50 comitaten (graafschappen) en beval elk dorp een kerk te bouwen en een priester aan te stellen. Ook schonk hij veel geld en goederen aan de Kerk en stichtte hij verschillende kloosters en kerken, onder andere de benedictijnerabdij van Pécsvárad. Door middel van verschillende wetten probeerde hij heidense gebruiken terug te dringen en zo de positie van het christendom te verstevigen. Zo schafte hij het runenschriftaf en voerde het Latijns alfabet in.
Op 20 augustus 1083 werd Stefanus samen met zijn zoon Emmerik heilig verklaard. Deze dag werd later de Nationale Feestdag van Hongarije. In Boedapest wordt het belangrijkste relikwie van Sint-Stefanus bewaard: zijn gemummificeerde rechterhand (Szent Jobb). Dit reliek berust na diverse omzwervingen thans in een neogotische reliekschrijn in de Sint-Stefanusbasiliek.
In 1764 stichtte koningin Maria Theresia de Orde van de Heilige Stefanus, tot 1918 de nationale orde van het Koninkrijk Hongarije.
Stefanus trouwde in 995 met Gisela van Beieren, de dochter van hertog Hendrik II van Beieren.
Kinderen o.a.:
- Emmerik
- Otto
- Bernar
- Agatha van Hongarije
- Hedwig
4. Agatha van Hongarije
Geboren omstreeks 1025. Dochter van Stefanus I de Heilige, Koning van Hongarije en Giselle van Beieren.
Zij was gehuwd met Edward Ætheling van Engeland, zoon van koning Edmund II.
Kinderen:
- Christina van Engeland, Nun in Romsey
- Margaretha van Engeland
- Edgar Ætheling, ongekroonde koning van Engeland.
5. Margaretha van Engeland
Zij is geboren omstreeks 1045 te Rékaburcht bij Mecseknádasd in Hongarije, overeleden op 16 november 1093 te Edinburgh (Schotland).
Zij was een dochter van Edward Ætheling en de zuster van Edgar Ætheling, ongekroond Angelsaksisch koning.
Haar moeder was Agatha, een dochter van koning Stefanus I van Hongarije en Gisela van Beieren.
Margaretha was gehuwd met Malcolm III, Schots-Gaelisch: Maol Chaluim mac Dhonnchaidh (?, ca. 1031 – Alnwick, 13 november 1093), bijgenaamd Canmore (groot hoofd, grote baas), was Koning van Schotland van 1058 tot en met 1093.
Margaretha overleed door ziekte drie dagen na haar echtgenoot, die omkwam bij een inval in Engeland. In 1250 werd zij heilig verklaard door paus Innocentius IV, niet alleen voor haar invloed op de hervorming van de kerk en de ondersteuning van de kloosterordes, maar ook omdat ze persoonlijk voedsel aan de armen gaf voordat ze zelf at en iedere nacht om middernacht een mis bijwoonde. In 1673 werd ze de beschermheilige van Schotland. Zij werd begraven in Dunfermline Abbey, vanaf 19 juni 1250 in een speciale kapel die bekend werd onder de naam St Margaret’s Chapel. In 1597 is ze samen met haar man herbegraven in het Escorial.
Malcolm en Margaretha kregen de volgende kinderen:
- Eduard, vermoord te Alnwick Castle op 13 november 1093
- Edmund, koning van Schotland
- Edgar van Schotland 1074 – 1107
- Alexander ± 1078 – 1124
- Ethelred, lekenabt van Dunkeld
- Edith (Mathilde) 1080 – 1118. Gehuwd met Hendrik I van Engeland, de jongste zoon van Willem de Veroveraar en Mathilde van Vlaanderen
- David van Schotland, ca 1084 – 1153 (Volgt 12)
- Maria 1082 – 1116. Gehuwd met Eustaas III van Boulogne
6. Maria van Schotland
Geboren in 1082, overleden in 1116.Dochter van koning Malcolm III van Schotland en Margaretha van Engeland.
Zij was gehuwd met Eustaas III van Boulogne. Geboren circa 1058, overleden Rumilly te na 1125. Hij was graaf van Boulogne en door erfenis één van de rijkste edelen van Noord-Frankrijk en Engeland. Eustaas volgde in 1087 zijn vader op als graaf van Boulogne en erfde van hem ook grote bezittingen in Engeland, die zijn vader had verworven als dank voor zijn bijdragen aan de Normandische verovering van Engeland. Eustaas liet zelfs eigen munten slaan in York (Engeland). Eustaas was een zoon van Eustaas II van Boulogne en Ida van Verdun.
Eustaas en Maria hadden een dochter:
- Mathilde van Boulogne (VOLGT 10), die huwde met koning Stefanus van Engeland.
7. Mathilde van Boulogne (geboren ca. 1105 – overleden Castle Hedingham, 3 mei 1151) was een dochter van Eustaas III van Boulogne en Maria van Schotland. Mathilde was koningin van Engeland. Mathilde was erfdochter van het graafschap Boulogne en grote bezittingen in Engeland en Normandië. Koning Hendrik I van Engeland bemoeide zich daarom persoonlijk met haar huwelijk en liet haar trouwen met zijn neef Stefanus van Blois. Na het overlijden van Hendrik in 1135 maakte Stefanus zich meester van de Engelse troon. Mathilde was daar niet bij aanwezig, zij verbleef hoogzwanger in Boulogne. Op 22 maart 1136 werd ze in de Westminster Abbey tot koningin gekroond.
Mathilde en Stefanus hadden de volgende kinderen:
- Boudewijn, ca. 1136 op ongeveer 10-jarige leeftijd overleden te Londen en begraven in de priorij van Aldgate.
- Eustaas
- Willem
- Mathilde, als peuter met Pasen 1136 verloofd met Walram IV van Meulan maar ca. 1140 op ongeveer 6-jarige leeftijd overleden en begraven in de priorij van Aldgate.
- Maria van Boulogne
8. Maria van Boulogne (geboren 1136 – overleden Montreuil, 1182) was een dochter van koning Stefanus van Engeland en Mathilde van Boulogne. Zij was gravin van Mortain en Boulogne. Maria werd op jonge leeftijd door haar ouders in een klooster geplaatst. Later werd ze non in de abdij van Romsey en daar werd ze in 1155 tot abdis gekozen. Toen haar laatste broer in 1159 overleed, erfde ze het graafschap Boulogne en de grote bezittingen in Engeland die daarbij hoorden. Voor koning Hendrik II van Engeland was ze nu te belangrijk om in het klooster te laten en hij liet haar in 1160 trouwen met Mattheüs I van de Elzas, een zoon van de graaf van Vlaanderen, Diederik van de Elzas. Dit leidde tot een langdurig conflict met de paus waarin Maria en Mattheus uiteindelijk moesten toegeven. Het paar scheidde in 1170 en Maria werd non in het klooster van Saint-Austrebert (nabij Montreuil).
Maria en Mattheus waren de ouders van:
- Ida, erfgename van Boulogne
- Mathilde van Boulogne
9. Mathilde van Boulogne
Geboren omstreeks 1165, overleden te Leuven op 16 oktober 1210. Zij was ook wel bekend als Mathilde van de Elzas of Mathilde van Lotharingen. Dochter van Mattheüs I van de Elzas en Maria van Boulogne.
Mathilde was gehuwd met Hendrik I van Brabant, de hertog van Brabant, vóór 30 maart 1180. Hij was de zoon van Godfried III van Leuven (Zie Graven van Leuven nr. 6) en Margaretha van Limburg, dochter van Hendrik II van Limburg (Zie Graven van Limburg nr. 4a).
Mathilde en Hendrik kregen de volgende kinderen:
- Maria van Brabant (-1260), gehuwd met keizer Otto IV en daarna met Willem I, graaf van Holland.
- Margaretha van Brabant (Volgt Hertogen van Brabant nr. 8a)
- Adelheid van Brabant.
- Machteld van Brabant
- Hendrik II van Brabant (Volgt Hertogen van Brabant nr. 8c)
- Godfried van Leuven-Gaasbeek (Volgt Heren van Gaasbeek nr. 8)
10. Machteld van Brabant
Geboren omstreeks 1200, overleden in 1267. Zij was een dochter van hertog Hendrik I van Brabant (Zie Hertogen van Brabant nr. 7) en Mathilde van Boulogne (Zie Graven van Boulogne nr. 12).
In 1212 trouwde zij met Hendrik VI van Brunswijk, de Welfische paltsgraaf van de Rijnpalts, die in 1214 overleed. Dit huwelijk was kinderloos.
In 1224 trouwde zij met graaf Floris IV, graaf van Holland. Uit dit huwelijk werden de volgende kinderen geboren:
- Willem II van Holland, opvolger van zijn vader en (tegen)koning van Duitsland
- Floris de Voogd, regent van Holland
- Aleid van Holland, gehuwd met Jan van Avesnes, regentes van Holland na overlijden van Floris (Volgt Graven van Holland nr. 12)
- Margaretha van Holland, gehuwd met Herman I van Henneberg-Coburg (1224-1290)
11. Aleid van Holland
Geboren 1228, overleden 1284, ook bekend als Aleid(a) van Avesnes, was gravin van Henegouwen. Aleid was een dochter van Floris IV van Holland (Zie Graven van Holland nr. 11) en Machteld van Brabant (Zie Hertogen van Brabant nr. 8b). Zij trouwde met Jan van Avesnes om het bondgenootschap van haar broer Willem II van Holland met Jan te bevestigen. Hij was een zoon van Burchard van Avesnes (Zie Heren van Avesnes nr. 8) en Margaretha van Constantinopel (Zie Graven van Vlaanderen en Henegouwen nr. 14).
Na de dood van Jan (1257) werd Aleid regentes van Henegouwen voor haar zoon Jan II van Avesnes. Na de dood van haar broer Floris de Voogd (1258, Willem was al overleden) werd ze ook regentes van Holland voor Floris V van Holland (tot 1263). Onder druk van tegenstanders moest ze in 1263 haar functie als regent van Holland neerleggen en het graafschap verlaten. Floris werd in 1266 twaalf jaar oud en volwassen verklaard, en hij stond Aleid in 1268 toe om terug te komen naar Holland. In 1272 kocht zij van Dirk II van Wassenaer al diens rechten te Schiedam. Zij was de stichtster van Huis te Riviere in Schiedam, het oudste en destijds op één na grootste slot in het Graafschap Holland. In 1991 werd in Schiedam een standbeeld, de vrouwe Aleida voor haar opgericht.
Aleid trouwde op 9 oktober 1246 met Jan van Avesnes. Er zijn zeven kinderen uit het huwelijk geboren:
- Jan II van Avesnes, graaf van Henegouwen(1280) en van Holland (1299) (Volgt 13b)
- Boudewijn (leefde nog in 1299)
- Bouchard (26 mei 1251 – 29 november 1296), kanunnik in Kamerijk en Luik (1282), proost van Sint-Lambertus in Luik (1286), proost van Maastricht, aartsdiaken van Leuven, bisschop van Metz (1283).
- Gwijde, bisschop van Utrecht (Volgt Graven van Holland IX nr. 13c).
- Willem (1254-1296), bisschop van Kamerijk.
- Floris, stadhouder van Zeeland en vorst van het vorstendom Achaea (1255-1297).
- Johanna (ovl. 1304), abdis van Flines.
12. Jan II van Avesnes
Geboren 1247, overleden te Valencijn op 22 augustus 1304, was als Jan I graaf van Henegouwen van 1280 tot 1304 en als Jan II graaf van Holland en Zeeland van 1299 tot 1304.
Jan was de oudste zoon van Jan van Avesnes (zoon van Margaretha van Constantinopel) en Aleid van Holland (dochter van graaf Floris IV). Zijn vader Jan en Margaretha hadden een lange strijd gevoerd over de verdeling van de goederen van Margaretha. Daaruit volgde dat vader Jan Henegouwen zou erven, maar omdat hij voor Margaretha overleed ging dit recht over op Jan II. Jan II sloot voor alle zekerheid in 1272 een verbond met zijn neef Floris V van Holland, tegen Margaretha. Daarmee werd her verbond van hun vaders voortgezet. Koning Rudolf van het Heilige Roomse Rijk erkende Jans rechten in 1275. In 1277 wees Rudolf Jan bovendien aan als erfgenaam van Floris, indien die kinderloos zou overlijden. In februari 1280 volgde hij Margaretha op in Henegouwen, die het graafschap Vlaanderen reeds in 1278 had afgestaan aan haar zoon uit haar tweede huwelijk, Gwijde van Dampierre.
Jan trouwde in 1270 met Filippa van Luxemburg, dochter van Hendrik V van Luxemburg (Zie Graven van Luxemburg nr. 8a) en Margaretha van Bar (Zie Graven van Bar nr. 8) . Het echtpaar kreeg o.a. de volgende kinderen:
- Jan, graaf van Oostervant, ook Jan zonder Genade genoemd, gesneuveld aan Franse zijde tijdens de Guldensporenslag op 11 juli 1302, verloofd met Blanche van Frankrijk (1278-1305).
- Willem, opvolger van zijn vader in Henegouwen en Holland (Volgt Graven van Holland I nr. 14a)
- Jan van Beaumont, ook bekend als Jan van Blois en Jan van Henegouwen (geboren ca.1288, overleden 11 maart 1356) Heer van Noordwijk, Beaumont, Gouda en Schoonhoven. Getrouwd met Margaretha, gravin van Soissons.
Jan had daarnaast ook een aantal buitenechtelijke kinderen:
- Simon (ovl. 1356), heer van Bruyelle
- Hendrik
- Aleid van Henegouwen (Volgt Graven van Holland XVI nr. 14)
- Ida
Bron: Wikipedia