Nazaten Graven van Dammartin

De naam Dammartin-en-Goële komt van Domnus Martinus , de Latijnse naam van St. Martinus van Tours , die de regio Goële in de vierde eeuw evangeliseerde. Een kleine stad in het district van Meaux in het departement van Seine-et-Marne , oude dorp van de regio van Île-de-France, gaat terug naar de vroegste tijden; Dammartin-en-Goële , ook wel Velly genoemd, was in 1031 een van de belangrijkste plaatsen in Frankrijk.

Gelegen in de centrale vlakte van Frankrijk, controleerde het graafschap Dammartin de wegen van Parijs naar Soissons en Laon.

1. Manasses van Dammartin
Bijgenaamd de Kale . Overleden te Bar-le-Duc op 15 november 1037. Hij was de eerste graaf van Dammartin. Hij behoorde tot het huis Montdidier en was de stichter van het huis Dammartin-en-Goële.
Manasses was een zoon van Hilduin II van Montdidier (Zie Graven van Montdidier nr. 2) en Adèle van Dammertin.

In 1037 nam hij deel aan de poging van graaf Odo II van Blois om het koninkrijk Bourgondië te veroveren. Hij sneuvelde in november van dat jaar bij de Slag bij Bar-le-Duc. Zijn zoon Odo volgde hem op als graaf van Dammartin.
Manasses was gehuwd met Constance, een dochter van koning Robert II van Frankrijk (Zie Capetingers, Koningen van Frankrijk nr. 9) en Constance Taillefer d’Arles (Zie Graven van Provence nr. 4b).
Ze kregen volgende kinderen:

  • Basilie de Dammartin             1020 – 1078 (Volgt 2a)
  • Odo de Dammartin                  …. –  ± 1061  Graaf van Dammartin
  • Hugo I  de Dammartin     ± 1042 – ± 1103 Graaf van Dammartin (Volgt 2b)
  • Eustachie de Dammartin de Montdidier
  • Adelheid, huwde met heer Hugo van Gournay-en-Bray
  • Stephanie, huwde met heer Godfried van Étrépagny
Uit: Manasses van Dammartin – Wikipedia

 

2a. Basilie de Dammartin
Geboren rond 1020, overleden in 1078. Dochter van Manasses I de Rethel de Montdidier en Constance Capet de France.
Zij was gehuwd met Hugh II ‘le Vieux’ de Gournay. Geboren rond 1020, overleden in 1074. Zoon van Hugh I de Gournay en Berthilde de Gerberoy.
Kinderen:

  • Adélaîde de Gournay  ± 1040 – 1099 (Volgt Heren van Gournay nr. 6)
  • Edwige de Gournay  1049 – 1098 
  • Octave de Gournay  ± 1050 – ± 1108 
  • Richilde de Gournay …. – 1102
Vermeldingen: Basilie de Dammartin 

 

2b. Hugo I van Dammartin
Geboren omstreeks 1055, overleden circa 1103. Hij was van 1061 tot aan zijn dood graaf van Dammartin. Hij behoorde tot het huis Dammartin-en-Goële.
Hugo I was de tweede zoon van graaf Manasses van Dammartin en diens echtgenote Constance, dochter van koning Robert II van Frankrijk.
Na de dood van zijn oudere broer Odo rond 1061 werd hij graaf van Dammartin. In deze functie stichtte hij de priorij van Saint-Leu-d’Esserent, waar hij de laatste jaren van zijn leven monnik was.
Hij overleed rond 1103 en werd opgevolgd door zijn zoon Peter.
Hugo was gehuwd met Rohese de Clare, vrouwe van Bulles en dochter van de Normandische edelman Richard de Clare. Ze kregen de volgende kinderen:

  • Peter  van Dammartin          …. – 1106   Graaf van Dammartin
  • Alberic
  • Basilia
  • Adela van Dammartin   ± 1080 – 1139 (Volgt 3)
  • Stephanie
  • Hedwig, huwde met Gui de Possesse
  • Odo, heer van Norton
Uit: Hugo I van Dammartin – Wikipedia

 

3. Adela van Dammartin
Geboren rond 1080, overleden in 1139. Dochter van Hugo van Dammartin en Rohaise de Clare.
Zij huwde 1e met Alberic van Mello, door huwelijk graaf van Dammartin, als opvolger van diens zwager graaf Peter van Dammartin.
Alberic was mogelijk de zoon van Gilbert III de Mello (Zie Heren van Mello nr. 3) en Margaretha de Roucy..
Uit het huwelijk van Adela en Alberic:

  • Alberic II van Dammartin (Volgt 4)

Adela huwde 2e met Lancelin II van Beauvais. Geboren rond 1080, overleden in 1116. Zoon van Lancelin I van Beauvais
Kinderen van Adela en Lancelin:

  • Lancelin III de Beauvais                  ± 1110 – 1134
  • Bassile Lancelin de Beauvais         ± 1110 – ….
  • Maria Lancelin de Beavais              ± 1110 – ….

 

4. Alberic II van Dammartin
Overleden in 1183. Hij was tot aan zijn dood graaf van Dammartin. Hij behoorde tot het huis Dammartin-en-Goële.
Alberic II was vermoedelijk de zoon van Alberic van Mello, graaf van Dammartin, en diens echtgenote Adela, dochter van graaf Hugo I van Dammartin.
Na de dood van zijn vader werd hij graaf van Dammartin. Hij bleef dit tot aan zijn dood in 1183. Er is weinig over hem geweten. Wel is bekend dat hij grootkamenier van Frankrijk was.
Zijn eerste echtgenote was Joan Basset, dochter van Gilbert Basset. Ze kregen een zoon:

  • Alberic III (1135-1200), graaf van Dammartin (Volgt 5)

Zijn tweede echtgenote was Clemence, dochter van heer Lancelin II van Beauvais. Ze kregen een dochter:

  • Eleonora, huwde met heer Bernard van Saint-Valery-sur-Somme
Uit: Alberic II van Dammartin – Wikipedia

 

5. Alberic III van Dammartin
Geboren omstreeks 1135 te Dammartin-en-Goële, overleden op 19 september 1200. Hij was van 1183 tot aan zijn dood graaf van Dammartin. Hij behoorde tot het huis Dammartin-en-Goële. Alberic III was de zoon van graaf Alberic II van Dammartin en diens eerste echtgenote Joan Basset. Hij huwde rond 1165 met Mahaut (1147-1200), dochter van graaf Reinoud II van Clermont.
In 1183 volgde hij zijn vader op als graaf van Dammartin. Aanvankelijk steunde hij koning Filips II van Frankrijk, maar tegen het einde van zijn leven steunde hij de Engelse koning Jan zonder Land.

In september 1200 overleed Alberic III van Dammartin. Er is twijfel over zijn overlijdensplaats, ofwel stierf hij in Londen, ofwel in Lillebonne. In elk geval werd hij bijgezet in de Abdij van Jumièges.

Alberic en zijn echtgenote Mahaut van Clermont kregen volgende kinderen:

  • Reinoud (1165-1227), graaf van Boulogne en Dammartin
  • Alix (1170-1237), huwde met burggraaf Jean van Trie
  • Simon (1180-1239), graaf van Ponthieu (Volgt 6)
  • Agnes (1185-1233), huwde met Guillaume de Fiennes
  • Clemence, huwde met Jacques de Saint-Omer
  • Rudolf
Uit: Alberic III van Dammartin – Wikipedia

 

6. Simon Alberic van Dammartin
Geboren rond 1180, overleden op 21 september 1239. Hij was van 1206 tot 1214 en van 1234 tot aan zijn dood graaf van Aumale en van 1221 tot aan zijn dood graaf iure uxoris van Ponthieu. Hij behoorde tot het huis Dammartin.
Simon was de tweede zoon van graaf Alberic II van Dammartin (Zie 4a) en diens echtgenote Mathilde van Clermont , dochter van graaf Reinoud II van Clermont.
Aan het einde van de twaalfde eeuw steunde hij samen met zijn vader en zijn oudere broer Reinoud het huis Plantagenet tegen koning Filips II van Frankrijk. Na de dood van de Engelse koning Richard Leeuwenhart in 1199 wisselden Simon en Reinoud van zijde en ondersteunden ze koning Filips II van Frankrijk in de strijd tegen de Engelse koning Jan zonder Land. Als loon voor zijn dienst werd Simon in 1206 beleend met het graafschap Aumale, dat daarvoor in handen was van zijn broer Reinoud. In 1208 huwde hij met Maria van Ponthieu. Geboren in 1199, overleden in 1250. Dochter en erfgename van graaf Willem II van Ponthieu (Zie Graven van Ponthieu nr. 9) en nicht van Filips II van Frankrijk. Hierdoor wist Simon zich de erfenis van het graafschap Ponthieu te verzekeren.

De volgende jaren distantieerden Simon en zijn broer Reinoud zich echter van de Franse koning, omdat de macht van de leenadel tegenover de koninklijke autoriteit ingeperkt werd. In 1211 kwamen ze openlijk in opstand tegen Filips II en de broers sloten zich samen met Ferrand van Portugal, de graaf van Vlaanderen, aan bij een Engels-Welfse alliantie tegen Frankrijk. Op 27 juli 1214 streed deze alliantie tegen de Fransen in de Slag bij Bouvines, maar het Franse leger behaalde een verpletterende overwinning. Terwijl Reinoud werd gevangengenomen, moest Simon in ballingschap naar Engeland vluchten. Zijn bezittingen werden door koning Filips II van Frankrijk geconfisqueerd en overgedragen aan diens zoon Filips Hurepel.

Na de dood van Filips II in 1223 probeerde Simon vanuit Engeland het graafschap Ponthieu te veroveren, waar hij sinds het overlijden van zijn schoonvader in 1221 aanspraak op maakte. Hij kon kortstondig Abbeville innemen, maar werd al snel verdreven door de bevolking van de stad en een bevrijdingsleger van koning Lodewijk VIII van Frankrijk. Weinig later onderwierp hij zich aan de Franse koning, waarna hij samen met zijn echtgenote Maria bezit kon nemen van het graafschap Ponthieu. De districten Saint-Riquier en Doullens moesten ze echter afstaan aan de graven van Alençon, familieleden van Maria. Na de dood van Filips Hurepel kreeg hij in 1234 zelfs het graafschap Aumale terug. Omdat hij enkel dochters had, kreeg hij in 1231 van de Franse kroon de verplichting toestemming te vragen als hij ze wilde uithuwelijken.

In 1239 stierf Simon van Dammartin, waarna hij werd bijgezet in de Abdij van Valloires.
Simon en zijn echtgenote Maria van Ponthieu kregen vier dochters:

  • Johanna   1220-1279  Gravin van Aumale en Ponthieu, huwde in 1237 met koning Ferdinand III van Castilië en in 1260 met Jan van Nesle, heer van Falvy en La Hérelle.
  • Mathilde  1220-1257  Zij  huwde met burggraaf Jan van Châtellerault
  • Philippa    …. – 1280 (Volgt 6)
  • Maria        …. > 1279  Zij huwde met graaf Jan II van Roucy
Uit: Simon van Dammartin – Wikipedia

 

7. Filippa de Dammartin
Overleden in 1280. Dochter van graaf Simon van Dammartin en Maria van Ponthieu.
Zij huwde 1e met graaf Rudolf II van Eu. Het huwelijk bleef kinderloos.
Na de dood van Rudolf huwde zij 2e met heer Rudolf II van Coucy. Ook dit huwelijk was kinderloos.
Philippe huwde 3e tenslotte in 1253 met graaf Otto II van Gelre. Geboren omstreeks 1215, overleden op 10 januari 1271Bijgenaamd de Lamme, was graaf van Gelre en Zutphen van 22 oktober 1229 tot zijn dood in 1271.
Zoon van graaf Gerard III van Gelre (Zie Graven van Gelre nr. 8a) en Margaretha van Brabant (Zie Hertogen van Brabant nr. 8a). De graaf had vele bijnamen. Voorbeelden hiervan zijn ‘de Lamme’, ‘de Paardenvoet’ of ‘de Hinkende’ vanwege zijn klompvoet. Een andere bijnaam was ook wel ‘de Stedenstichter’ vanwege de vele plaatsen die hij tot stad verhief.
Filippa en Otto hadden de volgende kinderen:

  • Reinoud (1255-1326) (Volgt Graven van Gelre nr. 10a)
  • Filippa, gehuwd met Walram van Valkenburg, Monschau en Sittard, zoon van Dirk I van Valkenburg
  • Margaretha (Volgt Graven van Gelre nr. 10b)
Uit:
Simon van Dammartin – Wikipedia
Otto II van Gelre – Wikipedia
Bron Geslacht Dammartin: Wikipedia (Eng): Counts of Dammartin

 

Terug naar:

Graven en Gravinnen

  facebook       

© 17 november 2019