De Vermandois of Vermandland is het gebied met als centrum Vermand, thans een gemeente in het departementAisne in Picardië. Het komt grotendeels overeen met het huidige arrondissement Saint-Quentin. Oorspronkelijk was de Vermandois een laat-Romeinse pagus (pagus Viromandensis) en vervolgens een Merovingische gouw(Vermandgouw). Beide waren vernoemd naar de oorspronkelijke Gallische bewoners, de Viromandui. De hoofdstad was Augusta Viromanduorum, die sinds de 9e eeuw de naam Saint-Quentin draagt.
In de 9e eeuw werd het Graafschap Vermandois gecreëerd uit de eerdere burggraafschappen Saint-Quentin en Péronne. Het graafschap werd toegewezen aan de oudere tak van deKarolingers, meer bepaald aan de nakomelingen van Bernard van Italië, die zich tevergeefs tegen zijn oom Lodewijk de Vrome had verzet. De Vermandois kreeg in 880 groot strategisch belang met het Verdrag van Ribemont, waarmee het aangrenzende hertogdom Neder-Lotharingen aan het Oost-Frankische Rijk werd toebedeeld. Hierdoor lag de Vermandois namelijk de volgende eeuwen als bufferzone aan de noordgrens van het West-Frankische Rijk met het Oost-Frankische Rijk met de ongeveer 150 kilometer zuidelijker gelegen West-Frankische hoofdstad Parijs in de rug.
Herbert I, kleinzoon van Bernard en eerste erfelijke graaf, werd in 902 bij een aanval van Boudewijn II van Vlaanderen gedood. Zijn zoon Herbert II (902-943) breidde het bezit van het Huis Vermandois verder uit. Hij hield de koning van Frankrijk, Karel III, zes jaar gevangen tot zijn dood in 929.
Zijn opvolgers Albert I, Herbert II, Albert II, Odo en Herbert IV waren eerder onbeduidend. In 1076 verkreeg Herbert IV het graafschap Valois als echtgenoot van de erfgename van graaf Rudolf IV van Vexin. Hij stierf echter kort daarop en liet het graafschap na aan zijn dochter Adelheid, die echtgenote werd van Hugo I van Vermandois, broer van koning Filips I van Frankrijk en een der aanvoerders van de Eerste Kruistocht.
Uit:
Vermandois – Wikiwand
Vermandois
1. Pepijn van Vermandois
Geboren ca. 818 – na 850 was een zoon van Bernard van Italië (Zie Stamreeks Karel de Grote XX nr. 3) en van Cunigonde ( kleindochter van Willem van Gellonne (Willem met de Hoorn, hertog van Aquitanië, graaf van Orange, neef en paladijn van Karel de Grote).
Pepijn is de eerste van de graven van de Vermandois die twee eeuwen lang tot de belangrijkste feodale vorsten van Frankrijk hoorden.
In 834 bevrijdde hij samen met andere Italiaanse edelen keizerin Judith van Beieren uit het klooster van Cortona waar ze was opgesloten door haar opstandige stiefzoons en bracht haar naar Lodewijk de Vrome in Aken. Als beloning werd hij in 836 benoemd tot graaf van St. Quentin, Senlis en Peronne. Net als veel andere getrouwen van Lodewijk de Vrome steunde hij na diens dood in 840 zijn jongste zoon Karel de Kale maar toen Lotharius I optrok naar Parijs koos Pepijn diens kant. Na het verdrag van Verdun werd hij blijkbaar weer zonder problemen vazal van Karel en behield zijn functies.
Pepijn was getrouwd met Rothaide van Saint Quentin. Overleden in 858. Dochter van Wala van Corbie en Roltlinde van Gellone.
Pepijn en zijn vrouw kregen de volgende kinderen:
- Bernard
- Peppijn
- Herbert I van Vermandois (Volgt 2)
- mogelijk een dochter met de naam Cunigonde
- mogelijk een onbekende dochter die in haar eerste huwelijk was getrouwd met Berengar van Bayeux en in haar tweede huwelijk met Wido van Senlis
2. Herbert I van Vermandois (ca. 850 – 6 november tussen 900 en 907), ook Heribert, was via zijn vader Pepijn van Vermandois en zijn grootvader Bernhard van Italië (die een onecht kind was), een directe afstammeling in mannelijke lijn van Karel de Grote. Door een succesvol bestuur en een handige politiek in de strijd rond de koningstitel van West-Francië werd Herbert één van de machtigste edelen in het noorden van Frankrijk.
In 886 versloeg Herbert de Vikingen bij Parijs en werd hij graaf van Soissons enlekenabt van Saint-Crépin in Soissons. In 888 werd hij graaf van Meaux en Madrie, en gaf leiding aan de verdediging van de Seine en de Oise tegen de Vikingen. Hij was, samen met aartsbisschop Fulco van Reims en zijn broer Peppijn, één van de leiders van de oppositie tegen de nieuwe koning Odo van Parijs, die in 888-898 de eerste Capetinger op de Franse troon was. In deze periode herbouwde Herbert het kasteel van Château-Thierry. Op 28 januari 893, de verjaardag van het overlijden van Karel de Grote, kroonden Herbert, Peppijn en Fulco, Karel III de Eenvoudige tot tegenkoning. Odo wist echter gaandeweg de aanhangers van Karel voor zich te winnen, en Herbert moest in 895 naar Bourgondië vluchten. Het volgende jaar verzoende Herbert zich met Odo en kreeg daarbij het graafschap Vermandois toegewezen. De verzoening werd bezegeld door het huwelijk van hun kinderen. Daarop werd de Vermandois echter veroverd door Rudolf van Cambrai, broer van Boudewijn II van Vlaanderen, die meende zelf recht op het graafschap te hebben. Herbert wist hem echter te verslaan en doodde Rudolf op 28 juni 896. Vervolgens breidde Herbert zijn gezag uit en werd heer van Beauvais, Vexin, Chartres en Senlis, en lekenabt van St. Medardus te Soissons, Péronne en Saint Quentin. In 900 viel Boudewijn II van Vlaanderen Herbert nog een keer aan, maar zonder succes. Het lukte Boudewijn later wel om Herbert en aartsbisschop Fulco van Reims te laten vermoorden. De datum van de dood van Herbert was 6 november van een onbekend jaartal (ergens tussen 900 en 907).
Herbert was gehuwd met Bertha van Morvois (862-907), en werd vader van:
- Herbert II (ca. 880-943) (Volgt 3a)
- Beatrix (880/883 – na 26 maart 931) (Volgt 3b), gehuwd in 895 met Robert I van Frankrijk
- een dochter (Adela?), gehuwd met graaf Gebhard van de Ufgau
- een dochter (Cunigonde?), gehuwd met graaf Udo van de Wetterau, zoon van Gebhard van Franconië, hertog van Lotharingen.
–
3a. Herbert II van Vermandois
Geboren 884 – overleden Saint-Quentin (Aisne), 23 februari 943. Zoon van Herbert I van Vermandois en Bertha van Morvois.
Hij was graaf van Vermandois en werd een van de machtigste edelen in het noorden en midden van Frankrijk.
Herbert volgde in 902 zijn vader op als graaf van Vermandois. In 907 trouwde hij met een dochter van Robert van Bourgondië en werd daardoor lekenabt van deSint-Medardusabdij te Soissons en graaf van Meaux. In 918 werd hij ook graaf van Mézeray en Vexin. Herbert hielp in 922 de aartsbisschop van Reims om diens vazallen te onderwerpen.
In 922 steunde hij Karel de Eenvoudige nog tegen de opstand van Robert van Parijs maar in 923 vocht hij aan de kant van Robert in de slag bij Soissons. Robert sneuvelde in deze slag en zijn schoonzoon Rudolf werd tot koning gekozen. Herbert kreeg door een list Karel de Eenvoudige in handen (hij had hem naar zijn gebied gelokt met een aanbod voor onderhandelingen) en nam hem gevangen, en sloot hem op in Château-Thierry. Herbert zou Karel tot diens dood in 929 in zijn macht houden, om koning Rudolf onder druk te kunnen zetten met de dreiging Karel vrij te laten. In 924 verwierf Herbert Péronne (Somme) en bouwde daar een kasteel waarin hij Karel voor de rest van zijn leven opsloot.
Vanaf 924 wist Herbert in hoog tempo zijn macht uit te breiden:
- 924 veroverde hij samen met Arnulf I van Vlaanderen Eu (Seine-Maritime) op de Vikingen
- 925 werd zijn vijfjarige zoon Hugo benoemd tot aartsbisschop van Reims
- 926 werd Herbert graaf van Amiens en bezette hij tegen de wil van Rudolf, Laon en bouwde daar een fort
- 927 sloot Herbert een bondgenootschap met Rollo, graaf van Normandië
- 928 vergezelde Herbert Rudolf bij een bezoek aan Bourgondië. Ook liet hij in 928 Karel de Eenvoudige voor korte tijd vrij om Rudolf meer onder druk te zetten.
- 930 bezette Herbert het kasteel van Vitry, dat eigendom was van de broer van koning Rudolf
Vanaf 931 werd Herbert harder aangepakt door koning Rudolf en Hugo de Grote. In 931 veroverden ze Reims en benoemden een andere aartsbisschop. In de daaropvolgende jaren moest Herbert ook Vitry, Laon (behalve het fort), Château-Thierry en Soissons opgeven. Via bemiddeling door Hendrik de Vogelaar werd een vrede gesloten waarbij Herbert zich aan Rudolf onderwierp, en al zijn bezittingen terugkreeg behalve Reims en Laon. In de jaren daarna zou Herbert nog meer functies verwerven zoals graaf van Troyes en lekenabt van Saint-Crépin te Soissons. In 938 moest hij wel zijn fort bij Laon opgeven. In 941 kwam hij samen met Hugo de Grote en Willem I van Normandië in opstand tegenLodewijk IV van Frankrijk. Met hun steun kon hij Reims veroveren en zijn zoon weer tot aartsbisschop maken. Het conflict werd beëindigd na bemiddeling door Otto I de Grote.
Herbert werd begraven in Saint-Quentin. Na zijn dood verdeelde Hugo de Grote Herberts bezittingen onder zijn zonen, om de macht van Vermandois op te breken.
Hij was gehuwd (voor 21 mei 907) met Adelheid, dochter van Robert van Bourgondië. Zij hadden de volgende kinderen:
- Odo (ca. 915-na 946)
- Adelheid (ca. 915-960), in 934 gehuwd met Arnulf I van Vlaanderen (890-964) (Zie Graven van Vlaanderen nr. 3)
- Herbert III (tussen 910 en 926-ca. 984), steunde zijn vader in diens conflicten met de koningen Rudolf en Lodewijk. Kreeg bij de verdeling van de erfenis Ormois, Château-Thierry en de functie van lekenabt van St. Medardus. Later benoemd tot paltsgraaf en erfde in 967 Meaux en Troyes van zijn broer Robert. Trouwde in 951 met Hedwig van Wessex, weduwe van Karel de Eenvoudige. Begraven te Lagny.
- Hugo (920 – Meaux, 962), graaf en bisschop van Reims,
- Liutgard van Vermandois (voor 925 – na 985)(Volgt 4a)
- Robert I van Meaux (932-eind 966), gehuwd met Adelheid van Châlon (Zie Graven van Chalon nr. 6).
- Albert I (934-8 september 987) (Volgt 4b)
- Gwijde I (Guy I), graaf van Soissons (….- 986) (Volgt Graven van Soissons nr. 1)
–
3b. Beatrix van Vermandois
Geboren circa 880 – overleden na 931. Dochter van Herbert I van Vermandois en van Bertha van Morvois.
Zij was koningin van West-Francië. Zij trouwde ca. 895 met koning Robert I van Frankrijk (Zie Robertijnen nr. 6) en werd de moeder van:
- Emma, gehuwd met Rudolf van Bourgondië
- Hugo de Grote, de vader van Hugo Capet (Zie De Capetingers nr. 8).
–
4a. Liutgard van Vermandois
Geboren rond 914 – overleden 9 februari, 978. Zij was een dochter van Herbert II van Vermandois en Adelheid van Bourgondië. Via haar vader was zij een zesde generatie afstammeling van Karel de Grote. Ze huwde eerst met Willem I van Normandië en na zijn dood in 942 een jaar later in 943 met Theobald I van Blois.
Samen met Theobald I van Blois had zij de volgende kinderen:
- Theobald (gest. 962), jong gestorven
- Hildegarde de Blois ± 948 – …. getrouwd met Bouchard I de Montmorency (Volgt Heren van Montmorency nr. 1)
- Hugo, aartsbisschop van Bourges (gest. 985)
- Odo I (gest. 996), graaf van Blois (Volgt Graven van Blois nr. 3)
- Emma (gest. 1003), getrouwd met Willem IV van Aquitanië (Volgt Hertogen van Aquitanië nr. 6a)
4b. Albert I van Vermandois (931/934 – 8 september 987), ook Adalbert, bijgenaamd de Vrome, was een edelman uit het noorden van Frankrijk in de tiende eeuw, de jongste zoon van de machtige graaf Herbert II van Vermandois.
Na diens dood besloot hertog Hugo de Grote om de macht van het huis van Vermandois te breken door de bezittingen en leengoederen van Herbert eerlijk over zijn zoons en dochters te verdelen, en ze daarmee te versnipperen. Hierdoor werd Albert in 946 enkel graaf van Vermandois. Hij streed voor zijn broer Hugo, die door koning Lodewijk IV van Frankrijk in 946 was afgezet als bisschop van Reims maar moest zich in 949 aan Lodewijk onderwerpen. Albert stichtte de abdij van Homblières opnieuw en bouwde Mont-Saint-Quentin. In 987 was hij een van de tegenstanders van de koningskeuze van Hugo Capet. Albert werd begraven in Saint-Quentin (Aisne).
Albert was een zoon van Herbert II van Vermandois en Adelheid/Liegarde? van Frankrijk, dochter van koning Robert I. Albert was in een eerste huwelijk getrouwd met een verder onbekende Hersinde, huwelijk waaruit geen kinderen bekend zijn. In zijn tweede huwelijk (954) was Albert gehuwd met Gerberga van Lotharingen, dochter van Giselbert van Lotharingen en Gerberga van Saksen (en dus stiefdochter van Lodewijk IV). Zij kregen de volgende kinderen:
- Gisèle ± 950 -975, getrouwd met Yves I van Beaumont-Sur-Oise (Volgt Heren van Beaumont-Sur-Oise nr. 1)
- Herbert III (Volgt 5)
- Otto, stichter van het graafschap Chiny,
- Liudolf (957-), 979 bisschop van Noyon
- Gwijde (-988)
- mogelijk Eleonora, gehuwd met Wouter van Saint-Aubert
Vermeldingen:
Albert I van Vermandois – Wikiwand
–
5. Herbert III van Vermandois (ca. 954 – 29 augustus 1000) was een zoon van Albert I van Vermandois en Gerberga van Lotharingen. Hij volgde in 987 zijn vader op als graaf van Vermandois en nam tevens de titel aan van abt van Saint-Quentin en van Sint Crispijn van Soissons. Herbert begiftigde vele kerken.
Hij huwde voor 987 met Ermengarde (ca. 945 – 1015) en werd de vader van:
- Albert II (-1016)
- Otto (989-1045) (Volgt 6)
Herbert wordt ook wel als Herbert IV geteld; in dat geval wordt zijn oom Herbert de Oude die trouwde met Hedwig van Wessex, als Herbert III van Vermandois beschouwd.
Vermeldingen:
Herbert III van Vermandois – Wikiwand
–
6. Otto van Vermandois
Geboren ca. 990 – 25 mei 1045 . Hij was een jongere zoon van Herbert III van Vermandois en Ermengarde. In 1010 volgde hij zijn broer Albert op, die afstand had gedaan van het graafschap om zich terug te trekken in de abij van Homblières. Enkele tijd nadien verliet zijn broer Albert II echter het klooster en diende Otto het graafschap terug te geven. Bij de dood van Albert II in 1021, volgde Otto zijn broer een tweede keer op als graaf van Vermandois. Otto heeft een schenking gedaan aan de Notre-Dame de Homblières.
Otto was gehuwd met een zeker Pavia, en werd vader van:
- Herbert IV (Volgt 7)
- mogelijk Simon, de mogelijke stamvader van de heren van Ham (Somme)
- mogelijk Peter
Vermeldingen:
Otto van Vermandois – Wikiwand
–
7. Herbert IV van Vermandois
Geboren 1032 – overleden circa 1080. Hij was de oudste zoon van Otto van Vermandois en van Pavia.
Hij volgde in 1045 zijn vader op als graaf van Vermandois. In 1077 erfde hij een deel van de bezittingen (Valois en Elbeuf) van zijn schoonbroer, Simon van Valois, toen die in het klooster trad. Hij verloor evenwel Péronne.
Herbert was in 1060 gehuwd met Adelheid (ca. 1040 – na 1077), dochter van graaf Rudolf IV van Vexin, Valois en Amiens, en werd de vader van:
- Odo, de Krankzinnige, die door Herbert werd onterfd. Trouwde met Hedwig van Saint-Simon (Aisne) en werd zo heer van Saint-Simon.
- Adelheid (1062-1122) (Volgt 8)
Vermeldingen:
Herbert IV van Vermandois – Wikiwand
–
8. Adelheid van Vermandois
Geboren 1062 – Overleden 1122. Zij was een dochter van graaf Herbert IV van Vermandois en Adelheid van Vexin. Zij was gravin van Vermandois.
Zij trouwde in 1080 met Hugo, een zoon van Hendrik I van Frankrijk (Zie Capetingers nr. 10a) en van Anna van Kiev (Zie Grootvorsten van Kiev nr. 6).
Nadat haar broer Odo de Krankzinnige was afgezet, werden zij en haar echtgenoot graven van Vermandois. In 1117 deed zij afstand van Vermandois ten voordele van haar zoon Roland.
- Mathilde of Mahaut (? -1130), in 1090 gehuwd met Roland I van Beaugency (1068-1113)
- Agnes (1085- na 1127), gehuwd met Bonifatius van Savona, markgraaf van Vasto
- Constance (?1086-na 1126),gehuwd met Godfried van Ferthé-Gaucher, burggraaf van Meaux
- Isabella (ook wel: Elisabeth) (voor 1088-1131)(Volgt 9)
- Roland I (1094-1152)
- Hendrik (?1091-1130), heer van Chaumont en Vexin
- Simon (?1093-1148), bisschop van Noyon
- Willem ( – na 1096), gehuwd met Isabella, dochter van Lodewijk VI van Frankrijk.
- Beatrix (?1082-na 1144), gehuwd met Hugo III van Gournay
Nadat Hugo op kruistocht was omgekomen, hertrouwde Adelheid in 1103 met Reinout II van Clermont, met wie ze een dochter had, Margaretha (1104-1150). In 1117 had Adelheid de hulp nodig van koning Lodewijk VI van Frankrijk tegen de psychopate roofridder Thomas I van Coucy die haar stad Amiens had bezet.
Vermeldingen:
Adelheid van Vermandois – Wikiwand
–
Geboren 1085 – overleden 1131. Zij was de derde dochter van Hugo I van Vermandois en Adelheid van Vermandois. Via haar vader vertegenwoordigt ze de lijn der Capetingers, en via haar moeder de Karolingers. Door haar huwelijken met twee Engelse graven is ze een voorouder van talrijke adellijke families.
Zij kreeg nog tijdens haar huwelijk met Robert I van Meulan een verhouding met Willem II van Warenne, een vooraanstaand Engels-Normandisch edelman. Hij was de zoon van Willem I van Warenne (Zie Graven van Warenne nr. 4) en Gundrada. In 1115 liet ze zich door Willem ontvoeren. Na Roberts dood in 1118 trouwden zij. Isabella is begraven in Lewes.
- Willem (ca. 1119 – Laodicea, 19 januari 1148), earl van Surry, gesneuveld tijdens de Tweede Kruistocht. Gehuwd met Ela van Ponthieu, dochter van Willem I van Ponthieu. Ze hadden een dochter Isabella die Willem opvolgde als gravin van Surrey. Zij trouwt met Willem I van Boulogne, die door zijn vader werd onterfd voor de Engelse troon. Willem en Isabella kregen geen kinderen. Na Willems dood hertrouwde ze met Hamelin van Anjou, ze kregen vijf kinderen en haar oudste zoon Willem werd earl van Surrey. Isabella en Hamelin werden begraven in Lewes.
- Gundred (ovl. na 1166), gehuwd met Rogier van Beaumont, earl van Warwick, ze kregen vermoedelijk zes kinderen. In haar tweede huwelijk getrouwd met Willem van Lancaster, ze kregen vermoedelijk twee kinderen.
- Ralph, jong overleden
- Ada (ovl. 1178)(Volgt 10)
- Reginald (ovl. 1179), gehuwd met Willem van Wormegay, ze kregen zes kinderen.
–
10. Ada de Warenne
Geboren ca 1125 – overleden 1178), dochter van Willem II van Warenne, 2e graaf van Surrey.
Zij was gehuwd met Hendrik van Schotland (1114/1115 – 12 juni 1152). Hij was prins van Schotland en graaf van Huntingdon. Hij was een zoon van David I van Schotland en Maud van Huntingdon.
Na de dood van zijn oudere broer Malcolm werd hij troonopvolger van Schotland en rond 1130 volgde hij zijn moeder op als 3e graaf van Huntingdon. Samen met zijn vader verwierf hij grote bezittingen en rechten in het noorden van Engeland tijdens de eerste jaren van de Anarchie (Engeland). In 1149 was hij aanwezig toen Hendrik II van Engeland tot ridder werd geslagen, in 1150 stichtte hij Holmcultram Abbey (Holme Abbey).
Hendrik stierf in 1152, een jaar voor zijn vader, en werd begraven in Kelso Abbey in Roxburghsire. Het graafschap Huntingdon werd in eerste instantie geërfd door Simon de Saint-Liz (of Senlis), een half-broer van Hendrik.
Ada en Hendrik kregen de volgende kinderen:
- Malcolm, koning van Schotland
- Willem, koning van Schotland
- Margaretha (1145/1146 – 1201), gehuwd (ca. 1160) met Conan IV van Bretagne, een dochter: Constance I van Bretagne; in haar tweede huwelijk (1171, voor Pasen) getrouwd met Humphrey de Bohun (ovl. 1181), constabel van Engeland, zij kregen een zoon en een dochter; vermoedelijk in een derde huwelijk getrouwd met William fitz Patrick de Hertburn, ze kregen drie kinderen; begraven in de abdij van Sawtry.
- David, graaf van Huntingdon
- Ada van Schotland (van Huntingdon) (Volgt 11)
- Mathilde (ovl. 1152)
–
11. Ada van Schotland of Ada van Huntingdon (ca. 1145 – 1204) was prinses van Schotland en gravin van Holland. Zij was een dochter van Hendrik van Schotland, 3e graaf van Huntingdon en Ada van Warenne. Zij was zuster van de koningen Malcolm IV en William I van Schotland.
Op 28 augustus 1162 trouwde zij met graaf Floris III van Holland (1140–1190). Zij kregen de volgende kinderen:
- Dirk VII, opvolger van zijn vader
- Willem (Volgt Graven van Holland I, nr 10), die door opstand het graafschap verwierf ten koste van zijn nicht Ada
- Floris, geestelijke
- Hendrik
- Boudewijn (ovl. 19 juli 1204)
- Robert
- Beatrix
- Elisabeth (ovl. 27 augustus van een onbekend jaar)
- Ada, vermoedelijk getrouwd met Otto II van Brandenburg, kinderloos en keerde na de dood van haar man in 1205 terug naar Holland
- Margaretha (ovl. na 1203), gehuwd met Diederik V van Kleef
- Hedwig (ovl. 13 juli van een onbekend jaar), begraven te Haarlem
- Agnes (ovl. 22 april 1228), abdis de abdij van Rijnsburg.
Na de dood van Dirk VII steunde Ada de opstand van haar zoon Willem tegen haar kleindochter Ada. Ze werd begraven in Middelburg.
Wikipedia, de vrije encyclopedie
Voorouders Isabella (Elisabeth) van Vermandois (± 1075-1131) » Genealogie Online
Graven en Gravinnen – JohnOoms.nl
© 30 juli 2016, laatst bijgewerkt op 17 september 2022