1. Rotrudis der Franken
Geboren rond 750. Zij was een dochter van Carloman, een zoon van Karel Martel. De naam van haar moeder is niet bekend.
Zij was gehuwd met Gerard I van Parijs. Geboren circa 745, overleden in 779. Zoon van Luitfried I van de Elzas en Edith. Hij was in het derde kwart van de achtste eeuw graaf van Parijs. Hij was de stamvader van de Girardijnen.
Rotrudes en Gerard hadden de volgende kinderen:
- Étienne van Parijs …. – 815 Opvolger van zijn vader
- Leuthard I van Parijs ± 770 …. – 813 (Volgt Graven van Parijs nr. 2a)
- Bego van Parijs ± 765 – 816 (Volgt Graven van Parijs nr. 2b)
- Ava van Morvois 779 – 839 (Volgt 2)
2. Ava van Morvois
Geboren rond 780, overleden voor 837. Dochter van Rotrudis der Franken en Gerard I van Parijs.
Zij trouwde met Hugo van Tours. Geboren omstreeks 775, overleden te Ticino op 20 oktober 837.
Ook Hugo de Angstige genoemd. Hij was zoon van Liutfried II van Sundgouw, kleinzoon van hertog Liutfried van de Elzas. Hij was een belangrijke bestuurder en hoveling onder Lodewijk de Vrome en diens zoon Lotharius I.
Hugo had uit zijn familiebezit grote bezittingen in de Elzas. Hij begon zijn loopbaan als graaf van Tours en Sens en voogd van St Julien te Auxerre. In 811 maakte hij met bisschop Haido van Basel en hertog Aio van Friuli, deel uit van een Frankisch gezantschap naar Constantinopel om daar de Pax Nicephori te bevestigen. In 824 leidt hij een veldtocht naar Bretagne en in 826 begeleidde hij keizerin Judith naar de doop van de Deense koning Harald Klak in Ingelheim.
In 827 kreeg Hugo de opdracht om samen met Matfried I van Orléans en Pepijn I van Aquitanië een leger te formeren om een inval in de Spaanse Mark onder leiding van de Islamitische generaal Abu Marwan af te slaan. Matfried en Hugo talmden net zo lang totdat de dreiging voorbij was. Hieraan dankte hij zijn bijnaam. In februari 828 werden hem daarom op een hofdag in Aken al zijn functies ontnomen.
Daarna werd Hugo een van de voornaamste hovelingen van Lotharius I. Hij was een van diegenen die hem aanzetten tot opstand tegen zijn vader. Als straf verloor hij al zijn bezittingen in West-Francië. Om hem daarvoor te compenseren werd hij door Lotharius hertog van Locate (bij Milaan) gemaakt. Hugo kwam in Ticino om bij een aardbeving. Hij liet zijn bezittingen na aan St Johannes de Doper te Monza.
Ava en Hugo kregen zes kinderen:
- Hugo …. – < 835
- Irmgard ± 805 – 851(Volgt Marenteel Otto de Grote nr. 3)
- Bertha 819 – 873 (Volgt 3)
- Adelheid van Tours ± 820 – 866 Getrouwd met Koenraad I van Auxerre, in een tweede huwelijk getrouwd met Robert I van Francië.
- Liutfried, in 864 hoveling van Lotharius II
- Berengarius, in 838 overleden toen hij kandidaat was om hertog van Septimanië te worden
3. Bertha van Tours
Geboren rond 819, overleden in 873. Dochter van Ava Morvois en Hugo van Tours.
Zij was gehuwd met Girard II van Roussillon. Geboren rond 800, overleden in 874. Oorspronkelijk was zijn naam Girard van Parijs, als zoon van Leuthard I van Parijs (Zie Graven van Parijs nr. 2a) en zijn vrouw Grimhilde.
Hij was een Frankisch edelman en een belangrijk bestuurder in de tijd dat het rijk van Karel de Grote uiteen viel. Zijn naam ontleent hij aan het kasteel Roussillon dat hij bouwde aan de Seine. Girard treedt voor de eerste maal op de voorgrond als hij in 834 een van de bemiddelaars is van de verzoening tussen Lodewijk de Vrome en zijn zoons. In 837 werd hij benoemd tot graaf van Parijs, een post die eerder door zijn vader was bekleed. Hij vocht aan de kant van Lotharius I in de door hem verloren Slag bij Fontenoy en volgde Lotharius naar Aken. In 843 trouwde Girard in Aken met Bertha van Tours, de schoonzuster van Lotharius.
Na het overlijden van Lotharius in 855 werd zijn Middenrijk verdeeld tussen zijn drie zonen. Girard werd door Karel van Provence, koning van Bourgondië en Provence, benoemd tot gouverneur van Provence. In 858 stichtte hij de abdij van Vézelay en gaf een schenking aan het klooster Saint-Siège. In 860 versloeg hij bij Valence plunderende Vikingen en in 861 wist hij een inval door Karel de Kale af te wenden. Na het overlijden van koning Karel van Provence werd hij onder diens opvolger Lotharius II graaf van Vienne en Lyon. In 868 had Girard nog een conflict met Karel de Kale over de benoeming van de graaf van Bourges. Door het verdrag van Meerssen vielen de graafschappen van Girard toe aan Karel de Kale. Bertha heeft nog, zonder succes, leiding gegeven aan het verzet van Vienne tegen Karel de Kale maar de stad viel na een beleg van enkele maanden. Girard gaf zijn functies uiteindelijk op en ging in Avignon leven, waar hij ook is begraven.
Kinderen:
- Theuderich van Roussillion ± 848-± 850
- Eva van Roussillion ± 849 – …. (Volgt 4)
- Huebald van Ostrevant (Graaf van Ostrevant) ± 850 – ….
4. Eva van Roussillon
Geboren circa 849. Dochter van Bertha van Tours en Girard de Roussillon.
Zij was gehuwd met Widerich I van Morvois.
Dochter:
- Bertha van Morvois (Volgt 5)
5. Bertha van Morvois
Geboren in 862, overleden in 907. Dochter van Eva van Roussillon en Widerich I van Morvois.
Zij was gehuwd met Herbert I van Vermandois. Geboren rond 850, overleden op 6 november tussen 900 en 907.
Herbert, ook wel Heribert genoemd, was via zijn vader Pepijn van Vermandois en zijn grootvader Bernhard van Italië (die een onecht kind was), een directe afstammeling in mannelijke lijn van Karel de Grote. Door een succesvol bestuur en een handige politiek in de strijd rond de koningstitel van West-Francië werd Herbert één van de machtigste edelen in het noorden van Frankrijk.
Bertha en Herbert hadden de volgende kinderen:
- Herbert II van Vermandois ± 880 – 943) (Volgt Graven van Vermandois nr. 3a)
- Beatrix van Vermandois ± 880– > 931) (Volgt 6), gehuwd in 895 met Robert I van Frankrijk
- een dochter (Adela?), gehuwd met graaf Gebhard van de Ufgau
- een dochter (Cunigonde?), gehuwd met graaf Udo van de Wetterau
6. Beatrix van Vermandois
Geboren circa 880, overleden na 931. Dochter van Herbert I van Vermandois en van Bertha van Morvois.
Zij was koningin van West-Francië. Zij trouwde ca. 895 met koning Robert I van Frankrijk. Geboren op 15 augustus 866, overleden te Soissons op15 juni 923. Hij was koning van West-Francië van 922 tot zijn dood. Robert was de jongste zoon van hertog Robert de Sterke (Zie Robertijnen nr. 5) en Adelheid van Tours, dochter van Hugo van Tours en Ava van Morvois (Zie Marenteel Otto I de Grote nr. 2)
- Emma, gehuwd met Rudolf van Bourgondië
- Hugo de Grote (Volgt 7)
7. Hugo de Grote
Fontaines-en-Sologne, 897 – Dourdan, 16 juni 956. Hugo was de zoon van koning Robert I van Frankrijk en Beatrix van Vermandois.
Hij was in zijn tijd de machtigste edelman in Frankrijk. Hij weigerde tot driemaal toe om koning te worden maar gaf er de voorkeur aan om zwakkere koningen op de troon te plaatsen en direct zijn eigen belangen te kunnen behartigen.
Na het overlijden van zijn vader in de Slag bij Soissons in 923, werd hem de kroon aangeboden. Hij weigerde echter, en zijn zwager Rudolf I van Frankrijk werd toen tot koning gekozen. Hugo was toen markgraaf van Bretagne, graaf van Parijs, Troyes, Orléans, en lekenabt van Saint-Denis, Saint-Germain-des-Prés, Marmoutier, Saint-Martin te Tours, Carmery, Villeloin. In de volgende jaren werd hij hertog van Neustrië en verwierf hij ook nog de graafschappen Autun ,Auxerre, Nevers, Sens, Chalon en Mâcon. Na het kinderloos overlijden van Rudolf in 936 weigerde Hugo opnieuw de kroon maar vroeg Lodewijk IV van Frankrijk, die als kind door zijn moeder in Engeland in veiligheid was gebracht, om koning te worden. Hugo bedong voor zichzelf natuurlijk een positie van uitzonderlijke macht en invloed, onder de nieuwe koning. In 938 werd hij benoemd tot mede-hertog van Bourgondië.
Daarna kwam Hugo in conflict met Lodewijk, die probeerde een zelfstandige positie als koning te verwerven. Hugo sloot in 940 met Herbert II van Vermandois en met Willem I van Normandië een bondgenootschap tegen Lodewijk IV. Ze belegerden Reims en versloegen de koning toen die probeerde om de stad te ontzetten. In plaats van Lodewijk erkenden ze Otto I de Grote als koning. Uiteindelijk werd er in 942 te Wezet een vrede bemiddeld door Otto en zijn zuster Gerberga van Saksen, die met Lodewijk was getrouwd. Toen de Normandiërs Lodewijk in 945 gevangennamen, droegen ze hem over aan Hugo. En die liet Lodewijk pas in 946 vrij toen die de stad Laon aan hem had afgestaan. In dat jaar gebruikte Hugo de dood van Herbert II van Vermandois om diens erfenis te versnipperen over diens kinderen, zodat geen van hen nog zo machtig zou kunnen worden als hun vader. De Universele Synode van Ingelheim dreigde Hugo in 948 met excommunicatie als hij Lodewijk niet zou compenseren. De excommunicatie is ook een korte tijd daadwerkelijk uitgesproken maar Lodewijk kreeg Laon terug en geleidelijk verzoenden Hugo en Lodewijk zich met elkaar. Na het overlijden van Lodewijk in 954 weigerde Hugo opnieuw de kroon maar steunde het regentschap van Gerberga. In ruil daarvoor werd Hugo tot hertog van Bourgondië en Aquitanië benoemd. Een expeditie naar Aquitanië om zijn gezag als hertog te vestigen mislukte, maar Bourgondië erkende hem wel als hertog.
Hij werd begraven in de Kathedraal van Saint-Denis.
Huwelijken en kinderen
- Beatrix ± 938 – …. Zij huwde met Frederik I van Lotharingen
- Hugo ± 940 – 996 Werd onder de naam Hugo Capet Koning van Frankrijk (Zie De Capetingers Koningen van Frankrijk nr. 8).
- Emma (ovl. na 968), getrouwd met Richard I van Normandië (Zie De Noormannen nr. 3).
- Otto, geboren in 945, wordt hertog van Bourgondië en graaf van Auxerre.
- Odo, geboren in 948, noemt zich ook wel Hendrik
Bij een minnares kreeg hij nog een zoon Herbert, die werd benoemd tot bisschop van Auxerre.
–
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie