Zaterdag 24 september 2016 kwamen wij in Sleen-Noord (Drenthe) hunebedden tegen.
Een hunebed of dolmen is een megalithische (Grieks: mega = groot, lithos = steen) steenkamer uit de prehistorie die bestaat uit staande draagstenen, overdekt door platte dekstenen. Een hunebed is volgens de gangbare theorie een prehistorische grafkamer.
In het boek van Johan Picardt heten de hunebedden “steenhopen gebouwd door grouwsamen barbarische en wreedereusen, huynen, giganten”. Deze visie was in overeenstemming met de toenmalige orthodoxe Bijbeluitleg waarin vóór de Zondvloed “reuzen op aarde waren”. Picardt heeft het consequent over steenhopen, maar de term “huynen” beklijfde en in 1685 noemde Titia Brongersma de steenhoop “hunebed”.
Bron: Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hunebed D50
Hunebed D50 ligt evenals hunebed D51 aan de Hunebedweg, ten noordwesten van Noord-Sleen in de Nederlandse provincie Drenthe. De Hunebedweg is na de aanleg van de N376 een doodlopende weg geworden.
D50 ligt iets noordelijker dan D51 en is, met zeven van de achtdekstenen, beduidend groter dan zijn overbuurman aan de overzijde van de weg. D50 heeft 24 kransstenen en er is een poortsteenaanwezig.
Van Giffen plaatste 3 plombes op de plek van de missende poortstenen. De dekstenen lagen destijds in de kelder. In 1965 vond hij onder de grond kransstenen en stelde deze weer overeind. In 1998 is dit hunebed gerestaureerd.
In de 19e eeuw kocht de Staat der Nederlanden dit hunebed van de markegenoten van Noord-Sleen.
Dit hunebed is, volgens de schrijver Gerrit Jan Zwier, een geliefde plaats voor ‘new-ageadepten‘ om rituelen uit te voeren, offers te brengen en er in het algemeen ‘te doen wat hun gevoel hun ingeeft’, zoals ze het zelf zeggen.
Bron: Wikipedia, de vrije encyclopedie
Hunebed D 51
Hunebed D51 ligt evenals hunebed D50 aan de Hunebedweg, ten noordwesten van Noord-Sleen in de Nederlandse provincie Drenthe. De Hunebedweg is na de aanleg van de N376 een doodlopende weg geworden.
D51 ligt iets zuidelijker dan D50 en is, met nog slechts drie van de zeven dekstenen, beduidend kleiner dan zijn overbuurman aan de overzijde van de weg. De dekstenen zijn beschadigd. Van Giffen trof nog fragmenten van deze dekstenen aan. Er zijn nog drie poortstenen aanwezig.
In de 19e eeuw kocht de Staat der Nederlanden dit hunebed van de markegenoten van Noord-Sleen.
Bron: Wikipedia, de vrije encyclopedie
De volgende dag hebben we het Hunebed Centrum bezocht:
Links:
Hunebed Centrum
D50 en D51/Noord-Sleen-Noord en Noord-Sleen-Zuid
Terug naar: