Marenteel Lodewijk de Beier

De oudst bekende voormoeder in deze Marenteel van mijn voorvader Lodewijk de Beier (1282 – 1347) is  Udihild van Gammertingen (± 1145 – 1191).
1. Udihild van Gammertingen
Geboren omstreeks 1145, overleden in 1191. Dochter van Ulrich III van Gammertingen. De naam van haar moeder is niet bekend.
Zij was gehuwd met Hendrik van Ronsberg. Geboren omstreeks 1145, overleden in 1191. Zoon van Gottfried i van Ronsberg en Kunigunde van Beieren.
Dochter:
  • Mechtildis van Ronsberg  …. – 1205 (Volg 2)
2. Mechtildis van Ronsberg
Overleden in 1254. Dochter van Hendrik van Ronsberg en Udihild van Gammertingen.
Zij was gehuwd met paltsgraaf Rudolf II van TübingenGeboren in 1185, overleden in 1247. Zoon van Rudolf I van Tübingen en Mechteld van Gleiberg.

  • Mathilde van Tübingen  1205-1233 (Volg 3)

 

Wapen van Tübingen

3. Mathilde van Tübingen
Geboren in 1205, overleden in 1233. Dochter van Rudolf II van Tübingen en Mechtildis van Ronsberg.
Zij was gehuwd met graaf Burchard V van Hohenberg. Geboren in 1208, overleden in 1253. Zoon van Burchard IV van Hohenberg.
Mathilde en Burchard hadden een dochter:

  • Gertrude Anna van Hohenberg  1225 – 1281 (Volg 4)

 

 

Wapen van Hohenberg

4. Gertrude Anna van Hohenberg
Geboren circa 1225 te Deilingen, overleden op 16 februari 1281 te Wenen. Zij was van 1273 tot aan haar dood Rooms-Duits koningin en van 1276 tot aan haar dood hertogin-gemalin van Oostenrijk. Ze was lid van het huis Hohenberg, een zijtak van het huis Hohenzollern, en via haar huwelijk stammoeder van het huis Habsburg.

Gertrude was de dochter van graaf Burchard V van Hohenberg Hohenzollern (Zie Graven van Hohenzollern nr. 6) en diens echtgenote Mathilde van Tübingen, dochter van paltsgraaf Rudolf II van Tübingen.

Rond het jaar 1251 huwde ze in de Elzas met graaf Rudolf IV van Habsburg. Geboren op Slot Limburg te Breisgau op 1 mei 1218, overleden Speyer, 15 juli 1291.  Zoon van Albrecht IV “de Wijze” van Habsburg (Zie Huis Habsburg nr. 10) en Heilwig van Kyburg.

Na het huwelijk vestigde het echtpaar zich in de stad Rheinfelden.

Op 29 september 1273 werd haar echtgenoot Rudolf in Frankfurt onder de naam Rudolf I verkozen tot Rooms-Duits koning. Vervolgens volgde op 24 oktober 1273 de officiële kroning in de Dom van Aken. De volgende acht jaar was Gertrude, die de naam Anna had aangenomen, Rooms-Duits koningin. In deze functie bemoeide ze zich niet met politieke zaken. Ook was ze vanaf 1276 hertogin-gemalin van Oostenrijk en Stiermarken.

Na een korte ziekte stierf Gertrude in 1281 op 56-jarige leeftijd. Volgens haar laatste wil werd ze naast haar jongste zoon Karel bijgezet in het Munster van Bazel. Haar begrafenis vond op 20 maart 1281 plaats. In 1770 werd haar stoffelijk overschot overgebracht naar de Abdij van Sankt Blasien en vandaag bevindt haar graf zich in de Sint-Pauluskerk in Karinthië.

Na haar dood hertrouwde Rudolf met Isabella van Bourgondië.

Uit het huwelijk van Gertrude Anna en Rudolf werden elf kinderen geboren:

  • Mathilde (1253-1304) (Volgt 5)
  • Albrecht I (1255-1308), Rooms-Duits koning en hertog van Oostenrijk
  • Catharina (1256-1282), huwde in 1279 met hertog Otto III van Beieren
  • Agnes (1257-1322), huwde in 1273 met hertog Albrecht II van Saksen
  • Hedwig (1259-1285/1286), huwde in 1270 met markgraaf Otto VI van Brandenburg
  • Clemence (1262-1293), huwde in 1281 met hertog Karel Martel van Anjou
  • Hartmann (1263-1281)
  • Rudolf II (1270-1290), hertog van Oostenrijk en hertog van Zwaben
  • Judith (1271-1297), huwde in 1285 met koning Wenceslaus II van Bohemen
  • Samson (1275), jong gestorven
  • Karel (1276), jong gestorven

 

Mathilde van Habsburg

5. Mathilde van Habsburg
Geboren te Rheinfelden in 1253, overleden in München, Beieren op 23 december 1304. Zij was de oudste dochter van keizer Rudolf I en Gertrude van Hohenburg. Ze was regentes van Beieren gedurende de minderjarigheid van haar zoon.

Mathilde trouwde op 24 oktober 1273 met Lodewijk II, hertog van Beieren, in Aken, als diens derde en laatste vrouw. Lodewijk II van Beieren, bijgenaamd de Strenge.  Geboren te Heidelberg op 13 april1229, overleden aldaar op 2 februari 1294. Hij was de oudste zoon van hertog Otto II van Beieren (Zie Hertogen van Beieren nr. 13) en Agnes van de Palts.
Er was een groot leeftijdsverschil tussen hen beiden: Lodewijk was drieëntwintig jaar ouder dan Mathilde.
Ze kregen de volgende kinderen:

  • Rudolf I (1274-1319), hertog van Opper-Beieren en paltsgraaf aan de Rijn.
  • Machteld (1275-1319), huwde in 1288 met hertog Otto II van Brunswijk-Lüneburg
  • Agnes (1276-1340), huwde in 1290 met Hendrik de Jongere, zoon van landgraaf Hendrik I van Hessen en tussen 1298 en 1303 met markgraaf Hendrik I van Brandenburg
  • Anna (geboren in 1280), werd zuster in het klooster van Ulm
  • Lodewijk de Beier (1282-1347) (Volgt 6)
Na de dood van haar echtgenoot in 1294, trad Mathilde op als regentes voor haar jonge zoon Rudolf. Er werd besloten dat Mathilde het bestuur van de ene helft van het hertogdom op zich zou nemen en haar zoon het bestuur van de andere helft. Mathilde nam het bestuur van een groot deel van Opper-Beieren op zich, terwijl haar zoon het bestuur kreeg toegewezen over steden als: Ingolstadt, Neuberg, Langenfeld en Rietberg. Enkele jaren later zou haar zoon volwassen zijn en vanaf dan het hele vorstendom besturen. 

Lodewijk de Beier

6. Lodewijk de Beier
Geboren te München op 1 april 1282, overleden te Puch, 11 oktober 1347.
Hij stamde af uit het Huis Wittelsbach en was de jongste zoon van Lodewijk II de Strenge en diens laatste echtgenote Mathilde van Habsburg.

Hij volgde in 1294 zijn vader, onder de voogdijschap van zijn moeder, Mathilde van Habsburg, op. Hij werd in 1300 mederegent van zijn oudere broeder Rudolf en kreeg in 1311 bij de opdeling van Opper-Beieren de landstreek aan de linkeroever van de Isar. Na de dood van Hendrik VII werd Lodewijk in 1314 door vijf keurvorsten tot Rooms-Duits koning (als Lodewijk V) (feitelijk keizer) gekozen, terwijl de anderen voor hertog Frederik de Schonevan Oostenrijk (een neef van Lodewijk) stemden. Hierover werd acht jaar lang een burgeroorlog gevoerd. Lodewijk verdreef in 1317 zijn broer Rudolf van de Palts, die zich bij het kamp van Oostenrijk had aangesloten, uit de Palts, maar gaf dit land in 1329 aan diens zonen terug. Lodewijk versloeg Frederik de Schone in 1322 bij de Slag bij Mühldorf.Aan zijn oudste zoon Lodewijk gaf hij in 1322 de mark Brandenburg. In Italië ondersteunde hij de Visconti’s tegen paus Johannes XXII, die op dat moment te Avignon verbleef en hen in 1324 in de bandeed.In 1327 trok hij naar Italië, liet zich te Milaan tot koning van Italië en te Rome, nadat hij de Franciscaan Petrus van Corbière als (tegen)paus Nicolaas V had aangesteld, tot keizer kronen. Hij begon vervolgens, met een Siciliaanse vloot verenigd, de Florentijnen en de koning van Napels, Frederik II van Sicilië, te beoorlogen, maar moest in 1330 naar Duitsland terugkeren. Zijn belangrijkste raadgever was sinds 1329 Marsilius van Padua. Hij raakte ook nog in conflict met de Franse koning, maar verzoende zich met hem. Hij stichtte de abdij van Ettal in 1330.De invloed van de Franse koning op de thans te Avignon residerende pausen verhinderde een verzoening met paus Benedictus XII. De Duitse vorsten onthieven de keizer echter van de ban en stelden in de keurvereniging van Rhens (15 juli 1338) een rijkswet vast tegen de inmenging van de pausen bij de verkiezing van een Duits keizer. Vanaf 1340 was hij hertog van heel Beieren als Lodewijk IV.Nu bereidde Lodewijk zich voor om zijn macht definitief te bevestigen, niettegenstaande paus Clemens VI in 1346 een nieuwe ban over hem uitsprak en een deel van de Duitse keurvorsten (onder invloed van paus Clemens VI) Karel, de markgraaf van Moravië en graaf van Luxemburg, tot tegenkeizer (als Karel IV) verkozen.Lodewijk stierf op 11 oktober 1347 onverwachts door een ongelukkige val van zijn paard tijdens een berenjacht te Fürstenfeld bij München.
Lodewijks eerste echtgenote was Beatrix van Silezië-Glogau (1292-1322); zij kregen de volgende kinderen:

  • Mathilde (1313-1346), die in 1328 huwde met markgraaf Frederik II van Meißen
  • Doodgeboren kind (1314)
  • Lodewijk V van Beieren (1315-1361)
  • Anna (1316-1319)
  • Agnes (1318-13??)
  • Stefanus II van Beieren (1319-1375)

Lodewijks tweede echtgenote was Margaretha (1310-1356), dochter van graaf Willem de Goede van Holland (Zie Graven van Holland nr. 14) en Johanna van Valois (Zie Capetingers nr. 19). Margaretha was de zuster van Willem IV van Holland (daardoor kwam na diens dood het graafschap Holland onder het gezag van de Beierse hertogen). Zij trouwden op 25 februari 1324 en kregen tien kinderen:

  • Margaretha (1325-13??)
    • ∞ 1351 Stefanus van Kroatië, Dalmatië en Slovenië (1332-1353), zoon van koning Karel II Robert van Hongarije (Huis Anjou)
    • ∞ 1358 graaf Gerlach van Hohenlohe (13??-1387)
  • Anna (1326-1361)
    • ∞ 1339 hertog Johan I van Beieren (1329-1340)
  • Lodewijk VI van Beieren (1328-1365)
    • ∞ 1352 prinses Cunigonde van Polen (1334-1357)
    • ∞ 1360 prinses Ingeborg van Mecklenburg (1340-1395)
  • Elisabeth van Beieren (1329-1402) (Volgt Hertogen van Beieren nr. 15)
    • ∞ Dirck van Cranenburgh (± 1295- ± 1355)
    • ∞ vorst Cangrande II van Verona (Huis della Scala) (1332 – 1359)
    • ∞ 1362 graaf Ulrich van Württemberg (1342-1388)
  • Willem V, graaf van Holland (1330-1389)
    • ∞ 1352 prinses Machteld van Derby en Lincoln (Huis Lancaster) (1339-1362)
  • Albrecht van Beieren, graaf van Holland (1336-1404)
    • ∞ 1353 prinses Margaretha van Brieg en Silezië (1336-1386)
    • ∞ 1394 prinses Margaretha van Kleef en Mark (1375-1412)
  • Beatrix (1344-1359)
  • Agnes (1345-1352)
  • Otto V van Beieren (1346-1379)
    • ∞ 1366 prinses Catharina (1342-1395), dochter van keizer Karel IV
  • Lodewijk (1347-1348)

 

Bronnen o.a. uit Wikipedia, de vrije encyclopedie

Marentelen uit de Middeleeuwen

  facebook      

 

© 3 maart 2019