Slag bij Vlaardingen

 

Wij bezochten op zaterdag 9 juni 2018 de Broekpolder te Vlaardingen. Daar was het decor van de Slag bij Vlaardingen (1018) en een groot middeleeuws kampement met zo’n 250 tenten. Vijfhonderd re-enactors lieten zien hoe de mensen hier duizend jaar geleden woonden, werkten én ten strijde trokken.

   

   

   

   

De werkelijke slag bij Vlaardingen in 1018

De Slag bij Vlaardingen werd op 29 juli 1018 gevoerd door de West-Friese graaf Dirk III tegen keizer Hendrik II. Alhoewel het keizerlijke leger veel groter was, haalde de graaf de overwinning. Het was een belangrijke slag omdat het een onafhankelijk graafschap Holland inluidde.

Achtergrond
Dirk III voerde van 993 tot 1039 als graaf het bewind over West-Frisia, het latere Holland. Zonder toestemming van de Duitse keizer had hij een tol ingesteld op de rivier de Merwede (de huidige Nieuwe Maas) bij Vlaardingen. Hiermee benadeelde hij de handelaren die tussen Tiel en Engeland voeren. Bovendien had Dirk III land van het bisdom Utrecht in bezit genomen. De bisschop en de Tielse kooplieden beklaagden zich hierover bij de keizer en deze zond een leger naar Vlaardingen.
   
  
   
      
   
   
De Slag
Het keizerlijke leger bestond uit professionele strijders uit de bisdommen Luik, Kamerijk en Utrecht. De bevelhebber was hertog Godfried van Lotharingen. De keizer zelf was niet van de partij, maar wel de bisschoppen van Luik en van Utrecht. Het leger vertrok per schip vanuit Tiel. Onderweg naar Vlaardingen haakte bisschop Balderik van Luik af omdat hij onwel werd. Hij overleed diezelfde dag.Bij Vlaardingen kwam het leger van Godfried aan land. De meeste bewoners waren al gevlucht naar de burcht van Dirk of naar de nederzetting die daarachter lag. De Vlaardingse burcht was vermoedelijk een ringwalburg met een diameter van 100-150 meter, op de plek waar nu de Markt ligt. De nederzetting lag ten noorden daarvan, op de westelijke oever van de Vlaarding (tegenwoordig de Oude Haven). Rondom de burcht lag een veenmoeras doorsneden door sloten, waar de strijders van keizer Hendrik maar moeilijk doorheen kwamen. Het leger maakte daarom een omtrekkende manoeuvre.
   
  
De voorhoede werd plotseling, vanuit een hinderlaag, aangevallen door Vlaardingse strijders. Er ontstond in de achterhoede paniek toen daar werd geroepen dat de aanvoerder, hertog Godfried, op de vlucht was geslagen. De manschappen vluchtten in wanorde terug naar hun schepen. Van deze paniek maakten de West-Friezen gebruik: ze stormden achter de vluchters aan en sloegen en staken er op los. De vijanden werden gedood of verdronken in de rivier, toen ze hun schepen probeerden te bereiken.Bij de eerste aanval was bisschop Adelbold van Utrecht al gevlucht met zijn manschappen waardoor Godfried er alleen voorstond. Het gerucht dat hij was gevlucht klopte niet: hij bleef kranig weerstand bieden, maar kwam steeds meer in het nauw. Toen het aanvalsleger bijna helemaal uitgeschakeld was, kwam Dirk op zijn paard zijn burcht uitgereden om Godfried te ontzetten en hem direct gevangen te nemen.De hertog heeft met graaf Dirk onderhandeld over zijn vrijlating. Godfried mocht al spoedig weer gaan, op voorwaarde dat Dirk III voortaan met rust gelaten zou worden door de keizer. Hendrik II stemde daar mee in, ook omdat hij van Dirk III afhankelijk was voor de verdediging van zijn kust tegen de Noormannen.
Bronnen en links met video’s en foto’s:

Social Media:

   
   

Het Kampement

   

   

   

   

   

   

   

   

   

   

   

   

   

   

   

   

   

   

   

 facebook