Marenteel Filips I van Frankrijk

De oudst bekende voormoeder van mijn voorvader Filips I van Frankrijk (1052 – 1108) is  Sophia (± 955 – ….) gehuwd met Miesceslaus van de Abodriten.

 

1. Sophia
Geboren omstreeks 955. Van haar afkomst is niets bekend.
Zij was gehuwd met Miesceslaus van de Abodriten. Geboren rond 950.
Dochter:

  • Estrid van Mecklenburg (Volgt 2)

 

2. Estrid van Mecklenburg
Geboren in 979, overleden in 1022. Zij was een koningin-gemalin van Zweden. Zij was een prinses van de Abodriten, dochter van Miesceslaus en Sophia, en trouwde met Olaf II van Zweden. Geboren circa 970, overleden in 1022. Zoon van Erik Segersäll (Zie Koningen van Zweden nr. 7) en Swietoslawa van Polen (Zie Koningen van Polen nr. 9b).
In haar tijd was een merkbare Slavische invloed in Zweden te merken, bijvoorbeeld in het werk van ambachtslieden. Zij zou een strenge en hooghartige vrouw zijn geweest die de kinderen van Olafs bijvrouw slecht behandelde en een voorliefde had voor pracht en praal.
Estrid en Olof kregen de volgende kinderen:

  • Anund Jacob  …. – 1050
  • Ingegerd  ± 1001 -1050 (Volgt 3)

 

Wapen van Zweden

3. Ingegerd van Zweden
Geboren circa 1001, overleden op 10 februari 1050. Dochter van Estrid van Mecklenburg en Olof II van Zweden (Zie Koningen van Zweden nr. 8).
Zij was in 1019 gehuwd met  Jaroslav I de Wijze, grootvorst van Kiev. Geboren te Kiev, circa 978, overleden te Vychhorod, op 20 februari 1054. Hij was een van de vele zonen van Vladimir van Kiev (Zie Grootvorsten van Kiev nr. 4) en uiteindelijk alleenheerser van het rijk van Kiev. 
Ingegerd was oorspronkelijk verloofd met Olaf II van Noorwegen, maar die verloving werd verbroken om met Jaroslav te kunnen trouwen.
Zij kregen de volgende kinderen:

  • Vladimir (1020 – Novgorod, 1052), 1043 prins van Novgorod.
  • Anastasia (Volgt Grootvorsten van Kiev nr. 6a), tweede vrouw van Andreas I van Hongarije, na diens dood non in de abdij van Admont
  • Izjaslav I van Kiev
  • Elisabeth huwde met koning Harald III van Noorwegen.
  • Svjatoslav II van Kiev
  • Vsevolod I van Kiev (Volgt Grootvorsten van Kiev nr. 6b)
  • Vjatsjeslav (ovl. ca. 1057), prins van Smolensk
  • Anna van Kiev (Volgt 4)

 

Anna van Kiev

4. Anna van Kiev
Geboren te Kiev in 1036, overleden op 5 september omstreeks 1075. Zij was een dochter van de vorst van Kiev, Jaroslav de Wijze (Zie Grootvorsten van Kiev nr. 5) en Ingegred van Zweden (Zie Koningen van Zweden nr. 9). Na de dood van zijn eerste echtgenote Mathilde, zocht Hendrik I van Frankrijk in de Europese vorstenhuizen een nieuwe echtgenote, maar hij vond niemand die niet nauw met hem verwant was. Tenslotte vond hij een nieuwe echtgenote in het afgelegen Kiev en huwde met Anna in 1051.

Anna introduceerde de Griekse naam Filips in West-Europa. Zij bracht een missaal mee naar Frankrijk dat sindsdien in de kathedraal van Reims werd gebruikt om nieuwe koningen en koninginnen in te zweren. Het missaal was in Oudkerkslavisch en kon in 1771 nog door Peter de Grote worden gelezen.

Na de dood van Hendrik in 1060, was Anna (samen met Boudewijn V van Vlaanderen) regentes over haar zoon Filips I. Anna was een geletterde vrouw – hoogst uitzonderlijk voor die tijd – maar toch riep zij enige tegenstand op wegens haar onvoldoende kennis van het Frans. In 1062 hertrouwde zij met Rudolf van Valois, die voor Anna zijn vrouw Eleonora verstootte. Het koppel werd daarop door paus Alexander II geëxcommuniceerd wegens overspel. Anna moest daardoor haar positie aan het hof opgeven. In 1065 stichtte ze een kerk en abdij te Senlis (Oise). Na het overlijden van Rudolf in 1074 keerde ze terug aan het hof. Ze is begraven in de abdij van La Ferté-Alais.

Zij werd de moeder van

 

Filips I van Frankrijk

5. Filips I van Frankrijk
Geboren te Champagne-et-Fontaine op 23 mei 1052, overleden te Melun, op 29 juli 1108. Hij was koning van Frankrijk van 4 augustus 1060 tot 1108. Hij was de zoon van Hendrik I van Frankrijk (Zie De Capetingers, Koningen van Frankrijk nr. 10b) en Anna van Kiev  (Zie Grootvorsten van Kiev nr. 6c).
Filips werd in 1059 al tot koning van Frankrijk gewijd en op 4 augustus 1060 (8 jaar oud) gekroond (de overlijdensdag van zijn vader). Zijn moeder en Boudewijn V, graaf van Vlaanderen, waren gezamenlijk regent. Toen Anna in 1061 hertrouwde met Rudolf van Valois werd haar positie aan het hof onmogelijk en moest ze haar positie opgeven. In 1066 werd Filips meerderjarig verklaard en kon zijn zelfstandig regeren beginnen. Tijdens de eerste 25 jaar van zijn bewind was Filips volop bezig om zijn binnenlandse positie te versterken, ten koste van de grote leenmannen in het noorden van Frankrijk.
Hij trouwde in 1072 met Bertha van Holland, stiefdochter van Robrecht I de Fries, graaf van Vlaanderen (Zie Graven van Vlaanderen nr. 8c) en dochter van Floris I van Holland (Zie Graven van Holland nr. 5) en Geertruida van Saksen.
Na 1090 werd Filips’ bewind beheerst door zijn huwelijksverwikkelingen en de conflicten met de kerk die daaruit voortkwamen: Filips begeerde Bertrada, de mooie en jonge vijfde vrouw van zijn oude vazal Fulco IV van Anjou. Tegelijk vond Filips dat koningin Bertha dik en onaantrekkelijk was geworden. Dus scheidde hij op 15 mei 1092 van haar en verbande ze van het hof. Daarna trouwde Filips met Bertrada. Bertrada was toen nog niet gescheiden van Fulco.
Niet alle bisschoppen konden dit accepteren en er kwam verzet tegen deze gang van zaken. In 1094 excommuniceerde de aartsbisschop van Lyon het nieuwe paar. Dit werd in 1095 door de paus bevestigd. Onder druk van de excommunicatie verliet Filips Bertrada, waarop de excommunicatie werd opgeheven; Filips en Bertrada gingen echter weer samenwonen en werden opnieuw geëxcommuniceerd. Dit herhaalde zich enkele malen tot 1104. Toen legden Filips en Bertrada een plechtige eed af om te zullen scheiden, en werd de excommunicatie opgeheven. Natuurlijk braken ze hun eed en bleven bij elkaar maar de excommunicatie werd niet opnieuw ingesteld. Als dank gaf Filips tijdens een ontmoeting in Saint-Denis steun aan paus Paschalis II tegen keizer Hendrik V.
Koning Filips I overleed in zijn kasteel in Melun op 29 juli 1108. Hij werd begraven bij het klooster van Saint-Benoît-sur-Loire omdat hij vond dat hij niet waardig was om bij zijn voorvaderen in de kathedraal van Saint-Denis te worden bijgezet.
Hij werd opgevolgd door zijn zoon Lodewijk VI de Dikke.
Filips zou verloofd zijn geweest met Judith Maria van Zwaben maar dit huwelijk ging om onbekende redenen niet door.
Hij was getrouwd met Bertha van Holland, maar verstootte haar omdat hij haar te dik vond worden.
Zij kregen drie kinderen:

Filips kreeg met Bertrade vier kinderen:

  • Filips ± 1093 – >1133, trouwde met Elisabeth, erfdochter van Montlhéry, heer van Mehun-sur-Yèvre en graaf van Mantes; steunde een opstand van zijn oom Amalrik III van Montfort en moest als straf daarvoor zijn kastelen afstaan
  • Floris  1095 – 1118, trouwde met de erfdochter van Nangis, vader van twee dochters
  • Cecilia  1097 – 1145, eerst gehuwd met Tancred, prins van Galilea (oomzegger van Bohemond van Antiochië), later met Pons, graaf van Tripoli. Met Pons kreeg ze twee zoons en een dochter
  • Eustatia, gehuwd met Jan van Etampes, stichteres van de abdij van Yerres

Filips had een zoon bij een onbekende minnares:

  • Odo

Bronnen: Wikipedia

Terug naar:

Marentelen uit de Middeleeuwen

  facebook      

© 1 maart 2019