Gozelo de Grote
Gozelo I de Grote van Verdun
Geboren 963/970 – 19 april 1044. Hij was hertog van Neder- en Opper-Lotharingen.
Gozelo was de jongste zoon van Godfried ‘de Gevangene’ van Verdun en Mathilde van Saksen (Billungen). Hij werd in 1002 graaf van de Ardennengouw als erfdeel van zijn overleden vader en in 1008 markgraaf van Antwerpen onder zijn broer Godfried de Kinderloze, hertog van Neder-Lotharingen. Gozelo bouwde een kasteel in Antwerpen. Samen met Godfried schonk hij te Deil, Wamel aan bisschop Adelbold II van Utrecht.
Bij de dood van hertog Frederik III van Opper-Lotharingen in 1033, werd hij ook in Opper-Lotharingen tot hertog aangesteld. Hij is hierdoor de laatste landsheer die de beide hertogdommen kon verenigen.In 1023 kreeg hij de grafelijke rechten van Teisterbant, Betuwe, Veluwe, Hamaland, Hettergouw en Duffelgouw.
Verdun
In 1025 werd hij graaf van Verdun.Op 15 november 1037 versloeg hij Odo II van Blois, troonpretendent voor het koninkrijk Bourgondië dat bij erfenis aan de Duitse kroon was vervallen. Odo beschouwde zich als de rechtmatige erfgenaam en wist zichzelf tot koning te laten verkiezen en begon een veldtocht om Aken te veroveren. Gozelo wist hem te onderscheppen en te verslaan, waarbij Odo sneuvelde. Gozelo werd nadien als de grootste van de Duitse edelen beschouwd. Hij werd begraven in de abdij van Munsterbilzen.
- Godfried II van Lotharingen, hertog van Opper-Lotharingen 1044-1046, hertog van Neder-Lotharingen 1065-1069.
- Mathilde van Verdun (ovl. Cochem, 17 augustus 1060), gehuwd met paltsgraaf Hendrik I ‘de Razende’ van Lotharingen (†1061). Gedood door haar echtgenoot.
- Gozelo II
- Frederik, de latere paus Paus Stefanus IX (X) (1057-1058).
- Oda van Verdun, gehuwd met graaf Lambert II van Leuven († 19 juni 1054) (Zie Graven van Leuven nr. 2).
- Regelindis van Lotharingen (Lotharingen,1000-Namen,1064), gehuwd met graaf Albert II van Namen(Zie Graven van Namen nr. 4).
–
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Terug naar:
