Heren van Avesnes - JohnOoms.nl

Het huis Avesnes was een adellijk middeleeuws geslacht uit Henegouwen. De naam verwijst naar een van de plaatsjes met de naam Avesnes, die nu in Noord-Frankrijk liggen. In het Nederlands is dit huis bekend als Avennes. Avesnes-sur-Helpe werd in de 11e eeuw gesticht door Wederik de Rode. Een verre nazaat van hem, Jacob van Avesnes (heer van Avesnes van 1171-1191) had meerdere kinderen waardoor de familie zich splitste in twee takken.

Avesnes

1. Wederik I “de Rode” van Avesnes
Geboren rond 1000. Zoon van Guerry van Morvois en Ava van Ostrevant.
Hij was een avonturier, die al plunderend rondtrok over Vlaanderen en Henegouwen. Hij maakte onder meer Geraardsbergen, Lessen, Aalst en Chièvres afhandig van zijn schoonvader. Om hem te neutraliseren stond de graaf van Henegouwen aan Wederik de Rode de streek rond Avesnes-sur-Helpe toe.
Hij was gehuwd met Yolande van Gent.
Zoon:

Wederik II van Avesnes (Volgt 2)

Uit: Wikipedia – Wederik van Avesnes

–

2. Wederik II “met de Baard” van Avesnes
Geboren rond 1020, overleden 1076. Zoon van Wederik I van Avesnes en Yolante van Gent.
Wederik vestigde zich in Grand-Fayt en liet er een kasteel bouwen. Rond 1066 liet hij ook een vesting bouwen in Avesnes-sur-Helpe en verwierf daartoe ook een aantal bezittingen van de abdij van Liessies. Hierover was een hooglopend conflict tussen Wederik en de monniken. De monniken openden zelfs de tombe van Hiltrude, dochter van de stichter, en nemen haar in lood verpakte testament daaruit om hun rechten te kunnen bewijzen. Wederik pakte het testament van de monniken af en werpt het in het vuur. Later kreeg hij echter berouw en werd uiteindelijk zelfs in de abdij van Liessies begraven.
Wederik was gehuwd met Nicolette de Chièvres.
Kinderen:

Diederik, ovl. 1106, gehuwd met Ada van Ramerupt, weduwe van Godfried van Guise en Wouter van Ath. Diederik en Ada waren weldoeners van de abdij van Lessies en Ada nam als weduwe daar haar intrek.
mogelijk Gerard, gesneuveld 1102, deelnemer aan de Eerste Kruistocht, in 1099 gevangengenomen door de Arabieren bij Arsuf (bij Herzliya) maar vrij gelaten. Werd heer van Hebron (Westelijke Jordaanoever), sneuvelde tijdens een veldtocht onder Boudewijn I van Jeruzalem.
Ada (1054-1111) (Volgt 3), gehuwd met Fastrad I van Oisy.

Uit: Wikipedia – Wederik van Avesnes

–

3. Ada van Avesnes
Geboren in 1054 te Avesnes, overleden 1111. Dochter van Wederik II van Avesnes.
Zij trouwde 1e met Boudewijn I van Gent.
Zoon:

Boudewijn II van Gent (Volgt Heren van Aalst nr. 2a)
Zeger
Gilbert, stichtte het klooster Vorst bij Brussel (stad) waar zijn moeder non werd.
Walter
Gertrude, gehuwd met Arnulf van Ardres
Luitgard van Aalst (Volgt Heren van Aalst nr. 2b)
mogelijk Elisabeth, gehuwd met Rasso II van Gavere

Zij trouwde 2e met Fastraad I van Oisy. Geboren rond 1040, overleden op 8 juni 1092. Zoon van Hugo van Oisy (Zie Heren van Oisy nr. 2) en Adelheid van Kamerijk. Hij was voogd van Doornik. Door zijn huwelijk met Ada van Avesnes, werd hij ook heer van Avesnes.
Kinderen:

Gozewijn
Fastraad II (Volgt 4)

Uit: Wikipedia – Fastraad I van Oisy

4. Fastraad II van Oisy
Geboren in 1075, overleden na 1111. Zoon van Fastraad I van Oisy en Ada van Avesnes.
Voogd van Doornik en heer van Avesnes, Leuze en Condé, in opvolging van zijn broer Gozewijn.
Hij is getrouwd met Richildis of Mathildis.
Zoon:

Wouter I van Avesnes 1110 – 1147 (Volgt 5)

5. Wouter I van Avesnes
Geboren in 1110 te Avesnes Sur Helpe, overleden in 1147. Zoon van Fastraad II van Oisy.
Pulechel van Oisy, heer van Avesnes en voogd van Doornik.
Hij is getrouwd met Ada van Mortagne. Dochter van Evrard I van Mortagne en Francka van Doornik.
Kinderen:

Diederik van Avesnes ± 1128 – ….
Nicolaas van Avesnes 1129 – 1171 (Volgt 6a)
Petronella van Avesnes 1130 -> 1206 (Volgt 6b)

Uit: Wikisage – Wouter I van Avesnes

–

6a. Nicolaas van Avesnes
Geboren in 1129, overleden in 1171. Zoon van Wouter I van Avesnes en Ada van Mortagne.
Heer van Avesnes, Leuze en Conde. Hij bouwde de burchten van Landrechie en Condé.
Hij is getrouwd met Mathilde van la Roche. Dochter van Hendrik I van Namen en Mathilde van Limburg (Zie Graven van Limburg nr.2a4). Zij was eerder gehuwd met Diederik van Walcourt.
Kinderen:

Jacob van Avesnes 1152 – 1191 (Volgt 7)
Ida van Avesnes ± 1153 – ….
Fastraad van Avesnes ± 1154 – ….
Radulf van Avesnes ± 1155 – ….

6b. Petronilla van Avesnes.
Dochter van Wouter I van Avesnes en Ada van Mortagne.
Zij was gehuwd met Jan I van Peteghem-Cysoing. Geboren in 1120, overleden in 1154. Zoon van Ingelbrecht III van Peteghem-Cyoing (Zie Heren van Pethegem nr. 5) en Luitgard van Aalst.
Zoon:

Jan II van Peteghem-Cysoing 1152-1220 (Volgt Heren van Pethegem nr. 7)

–

7. Jacob van Avesnes
Geboren circa 1150, overleden Arsoef, 7 september 1191. Hij was een zoon van Nicolaas van Avesnes en van Mathilde van La Roche. Hij was heer van Avesnes, Condé en Leuze, als opvolger van zijn vader (1171).

Jacob liet op 4 oktober 1174 Robert van Ariën, bisschop-elect van Atrecht en Kamerijk, vermoorden toen die in Condé-sur-l’Escaut de brug wilde oversteken. Robert reisde met een escorte en onder bescherming van graaf Boudewijn van Henegouwen, de leenheer van Jacob. Boudewijn liet voor straf Jacobs kasteel in Condé verwoesten.
Jacob nam deel aan de Derde Kruistocht en was aanvoerder van de Hollandse, Vlaamse en Noord-Franse ridders tijdens het Beleg van Akko (1189-1191) en de slag bij Arsoef. Jacob sneuvelde in de slag bij Arsoef en werd de moedigste van de Vlaamse ridders genoemd.
Jacob was gehuwd met Adela van Guise. Geboren omstreeks 1150, overleden 1207. Dochter van Bouchard van Guise en Adélaïde van Soupir.
Kinderen:

Wouter II, opvolger van zijn vader
Burchard (Volgt 8)
Jacob, heer van Landrechies, gehuwd met een dochter van Boudewijn van Créquy
Guy (overleden 1219), ridder
Mathilde (overleden op 5 november, na 1236), gehuwd met Nicolaas IV van Rumigny en met Lodewijk IV van Chiny
Adelheid, gehuwd met Rogier van Rosoy (-1246)
Adelaide (overleden circa 23 september 1216), gehuwd met Engelbert IV van Edingen
Ada, gehuwd met Hendrik III van Grandpré en met Rudolf I van Soissons.

Uit: Wikipedia – Jacob van Avesnes
–

8. Burchard van Avesnes
Geboren 1182, overleden 1244) een zoon van Jacob van Avesnes en van Adela van Guise. Burchard was als tweede zoon voorbestemd voor een geestelijk ambt en werd kanunnik van de Sint-Pieter van Laon. Ook werd hij heer van Étrœungt.
In 1212 werd hij benoemd tot baljuw van Henegouwen en voogd van Margaretha van Constantinopel. Aangezet door koning Filips II van Frankrijk trouwde Burchard met Margaretha, de tweede dochter van graaf Boudewijn IX van het graafschap Vlaanderen en Henegouwen (VI) (Zie Graven van Vlaanderen en Henegouwen nr. 13), en Maria van Champagne (Zie Graven van Blois nr. 9a). Het huwelijk was zeer tegen de zin van Margaretha’s oudere zuster Johanna van Constantinopel. Door de jonge leeftijd van Margaretha kon het huwelijk niet worden geconsummeerd. Burchard begon een strijd tegen zijn oudere broer Wouter II van Avesnes en tegen Johanna, om de erfdelen van hemzelf en Margaretha te verwerven. Uiteindelijk werd een vrede gesloten waarbij het huwelijk van Burchard en Margaretha werd erkend. In 1214 vocht Burchard mee aan Vlaamse zijde in de slag bij Bouvines.

Tegenstanders van Burchard wisten te bereiken dat zijn huwelijk tijdens het Vierde Lateraans Concilie (1215) alsnog ongeldig werd verklaard. In 1216 werden Burchard en Margaretha geëxcommuniceerd. Ze moesten vertrekken uit Henegouwen en verbleven de volgende jaren aan een aantal adellijke en bisschoppelijke hoven in Lotharingen en het noorden van Frankrijk. In 1219 werd Burchard gevangengenomen en gevangengezet in Gent. Toen Margaretha in 1221 toestemde in ontbinding van het huwelijk, werd hij vrij gelaten. Hij trok naar Rome om absolutie te vragen aan de paus.

Het verhaal gaat dat Burchard in dienst trad van de paus. Toen Margaretha in 1244 gravin van Vlaanderen werd, zou hij zijn teruggekeerd naar Vlaanderen. Margaretha was inmiddels hertrouwd en liet Burchard in Rupelmonde onthoofden.

Margaretha en Burchard hadden de volgende kinderen:

Boudewijn (overleden 1219)
Jan I van Avesnes (Volgt 9)
Boudewijn (1219-1295), gehuwd met Felicitas van Coucy, dochter van Thomas van Coucy-Vervins.

De nakomelingen van Burchard zouden decennialang strijd leveren om de erfenis van hun moeder Margaretha met de kinderen uit het tweede huwelijk van Margaretha.

Uit: Wikipedia – Burchard van Avesnes

–

9. Jan I van Avesnes
Geboren te Houffalize in april 1218, overleden te Valenciennes op 24 december 1257. Hij was (erf)graaf van Henegouwen.
Jan was de oudste zoon van Burchard van Avesnes en Margaretha van Vlaanderen. Dit huwelijk werd echter onder politieke druk onwettig verklaard en ontbonden. Zijn moeder hertrouwde met Willem II van Dampierre en erfde in 1244 de graafschappen Vlaanderen en Henegouwen. Zij benoemde de kinderen uit haar tweede huwelijk tot haar erfgenamen.

Jan en zijn broer Boudewijn begonnen een politieke campagne om hun aanspraken te doen gelden. In 1243 verkregen zij een beslissing van keizer Frederik II van Hohenstaufen dat zij wettige kinderen van hun ouders waren. Jan kwam in 1244 in opstand tegen zijn moeder en koning Lodewijk IX van Frankrijk wierp zich in 1246 op als arbiter. Ook hij erkende de wettigheid van Jan en Boudewijn, en hij besliste dat Margaretha’s oudste zoon uit haar eerste huwelijk Henegouwen zou erven, en de oudste zoon uit het tweede huwelijk Vlaanderen zou erven. Lodewijk bereikte daarmee op zijn beurt dat het grote Vlaams-Henegouwse machtsblok aan zijn noordgrens werd versplinterd. Margaretha reageerde door het bestuur van Vlaanderen over te dragen aan haar zoon Willem II van Vlaanderen, maar ze hield wel het bestuur over Henegouwen.

Jan begreep dat het conflict met zijn moeder nog niet voorbij was en vond nog in 1246 een krachtige bondgenoot in graaf Willem II van Holland en trouwde op 9 oktober 1246 met diens zuster Aleid van Holland. Toen Willem in 1248 tot Duits tegenkoning was gekozen, bevestigde hij Jan als heer van Henegouwen en Rijks-Vlaanderen. In datzelfde jaar 1248 vertrok Lodewijk IX om deel te nemen aan de kruistocht en Jan besloot om zijn moeder aan te vallen. In 1250 werd zijn wettige status bovendien erkend door de paus. In 1251 lukte het Jan om zijn halfbroer Willem II van Vlaanderen te laten vermoorden tijdens een toernooi. Hij werd opgevolgd door zijn broer Gwijde van Dampierre. Nadat een aanval van Vlaanderen op Holland was mislukt (Slag bij Westkapelle, 4 juli 1253) was de Vlaamse macht gebroken. Margaretha besefte dat ze Henegouwen moest opgeven en in een laatste poging om Jan dwars te zitten schonk ze het graafschap aan Karel van Anjou, broer van de Franse koning. Karel probeerde Henegouwen te bezetten maar werd bij Valenciennes verslagen en kon ternauwernood ontsnappen. In 1254 keerde Lodewijk IX terug naar Frankrijk. Hij bevestigde zijn eerdere arbitrage en beval zijn broer om Henegouwen met rust te laten.
Zonder verder tastbaar resultaat overleed Jan in 1257, nog voor zijn moeder. Hij is begraven in Valenciennes.
Jan was getrouwd met Aleid van Holland. Geboren in 1228, overleden in 1284. Dochter van Floris IV van Holland (Zie Graven van Holland nr. 11) en Machteld van Brabant.
kregen de volgende kinderen:

Jan II van Avesnes, graaf van Henegouwen(1280) en van Holland (1299) (Volgt 10a) (Zie ook Graven van Holland I nr. 13a)
Boudewijn (leefde nog in 1299)
Bouchard (26 mei 1251 – 29 november 1296), kanunnik in Kamerijk en Luik (1282), proost van Sint-Lambertus in Luik (1286), proost van Maastricht, aartsdeken van Leuven, bisschop van Metz (1283). Vader van Elisabeth, gehuwd met Steven van der Weyden.
Gwijde, bisschop van Utrecht (Volgt 10b) (Zie ook Graven van Holland IX nr. 13b)
Willem, bisschop van Kamerijk
Floris, stadhouder van Zeeland en prins van het vorstendom Achaea (1255-1297)
Johanna (ovl. 1304), abdis van de Flines

Verder hadden Aleid van Holland en Jan van Avesnes een kleinzoon of achterkleinzoon: Willem Cuser.

Uit: Wikipedia – Jan I van Avesnes

–

10a. Jan II van Avesnes
Geboren 1247, overleden te Valencijn op 22 augustus 1304, was als Jan I graaf van Henegouwen van 1280 tot 1304 en als Jan II graaf van Holland en Zeeland van 1299 tot 1304.
Jan was de oudste zoon van Jan van Avesnes (zoon van Margaretha van Constantinopel) en Aleid van Holland (dochter van graaf Floris IV). Zijn vader Jan en Margaretha hadden een lange strijd gevoerd over de verdeling van de goederen van Margaretha. Daaruit volgde dat vader Jan Henegouwen zou erven, maar omdat hij voor Margaretha overleed ging dit recht over op Jan II. Jan II sloot voor alle zekerheid in 1272 een verbond met zijn neef Floris V van Holland, tegen Margaretha. Daarmee werd her verbond van hun vaders voortgezet. Koning Rudolf van het Heilige Roomse Rijk erkende Jans rechten in 1275. In 1277 wees Rudolf Jan bovendien aan als erfgenaam van Floris, indien die kinderloos zou overlijden. In februari 1280 volgde hij Margaretha op in Henegouwen, die het graafschap Vlaanderen reeds in 1278 had afgestaan aan haar zoon uit haar tweede huwelijk, Gwijde van Dampierre.
Jan trouwde in 1270 met Filippa van Luxemburg, dochter van Hendrik V van Luxemburg (Zie Graven van Luxemburg nr. 8a) en Margaretha van Bar (Zie Graven van Bar nr. 8) . Het echtpaar kreeg o.a. de volgende kinderen:

Jan, graaf van Oostervant, ook Jan zonder Genade genoemd, gesneuveld aan Franse zijde tijdens de Guldensporenslag op 11 juli 1302, verloofd met Blanche van Frankrijk (1278-1305).
Willem, opvolger van zijn vader in Henegouwen en Holland (Volgt Graven van Holland I nr. 14a)
Jan van Beaumont, ook bekend als Jan van Blois en Jan van Henegouwen (geboren ca.1288, overleden 11 maart 1356) Heer van Noordwijk, Beaumont, Gouda en Schoonhoven. Getrouwd met Margaretha, gravin van Soissons.

Jan had daarnaast ook een aantal buitenechtelijke kinderen:

Simon (ovl. 1356), heer van Bruyelle
Hendrik
Aleid van Henegouwen (Volgt Graven van Holland XVI nr. 14)
Ida

Uit: Wikipedia – Jan II van Avesnes

10b. Gwijde (Frans: Guy) van Avesnes (geboren ca. 1253 – Utrecht, overleden 28 mei 1317) was bisschop van Utrecht van 1301 tot 1317.
Zoon van Jan I van Avesnes en Aleida van Holland (Zie Graven van Holland I nr. 12).

Gwijde van Avesnes stamde uit een belangrijk geslacht in het graafschap Henegouwen. Hij was de broer van graaf Jan I van Henegouwen, die tevens (als Jan II) graaf van Holland was. Deze wist Gwijde in 1301 tot bisschop van Utrecht benoemd te krijgen ten koste van Adolf II van Waldeck. Gwijde werd door de aartsbisschop van Keulen in 1302 gewijd. Hij bracht een verzoening tot stand tussen de Lichtenbergers en de Fresingen. In 1304 verzwakte de positie van zijn broer Jan door een offensief van Vlaamse troepen die Holland en het Sticht bezetten. Gwijde werd hierbij gevangengenomen (Slag bij Zierikzee, 20 maart 1304).

In zijn afwezigheid grepen de Fresingen de macht in Utrecht met de steun van de gilden, die hun voorrechten lieten vastleggen in de Gildenbrief van 9 mei 1304. Op 14 september 1305 moest het gilderegime capituleren voor de vrijgelaten bisschop Gwijde, maar de stad behield een hoge mate van autonomie. Het duurde echter nog tot 1309 voordat de bisschop volledig als wereldlijk vorst door de koning werd erkend. In 1311 nam hij deel aan het eerste Concilie van Vienne, en ook daarna was hij veelvuldig buitenlands te vinden.

Gwijde van Avesnes wist goed te schipperen tussen de verschillende partijen in het Sticht en in de stad en bracht zo een evenwicht tot stand. Hij beheerde persoonlijk de bezittingen van de heren van Amstel (Amstelland) en van Woerden (de stad Woerden), en verleende kort na 1300 stadsrechten(exact jaartal onbekend) aan Amsterdam. In 1315 liet hij zijn tweede burggraaf Ghisebrecht Utengoye onthoofden, nadat die rooftochten door het Sticht had georganiseerd. Als vervolg in 1317 nam Gwijde van Avesnes met de zwaarste wapens uit die tijd het machtige Kasteel Ten Goye in. In de nacht daarop overleed hij. Na zijn dood vervielen de lenen definitief aan de graaf van Holland.

In de Domkerk in Utrecht is zijn graftombe in geschonden toestand bewaard gebleven.

Gwijde van Avesnes had twee dochters:

Maria van Avesnes, gehuwd met Arnoud van Amstel van IJsselstein (Volgt 11b).
Aleid van Avesnes, gehuwd met Otto II van Heukelom heer van Asperen en Hagestein.

Uit: Wikipedia – Gwijde van Avesnes

–

11a. Willem van Avesnes
Bijgenaamd Willem de Goede (geboren 1287 – overleden Valencijn, 7 juni 1337) was, van 1304 tot aan zijn dood, als Willem I van Henegouwen graaf van Henegouwen, en als Willem III van Holland graaf van Holland en Zeeland.

Voordat hij zijn vader opvolgde nam hij als zeventienjarige deel aan de Slag bij Zierikzee in 1304 tegen het graafschap Vlaanderen.Hij volgde zijn vader, graaf Jan II van Avesnes, op en zette de strijd met de Vlaamse erfvijanden met wisselende hevigheid voort tot de Vrede van Parijs (6 maart 1323), waarbij de graaf van Vlaanderen van alle leenheerschappij over Zeeland ten westen van de Schelde afzag. Inmiddels had hij zich weten op te werpen tot de feitelijke meester in het Sticht Utrecht, terwijl hij verder ging met zijn macht over Friesland uit te breiden. Willem was legeraanvoerder van het Franse leger tijdens de Slag bij Kassel in 1328. Het Franse leger versloeg de Vlamingen onder Nicolaas Zannekin toen zij rebelleerden tegen hun graaf Lodewijk I van Nevers. Onder de vorsten van de Nederlanden gold Willem als de invloedrijkste bondgenoot, door huwelijksallianties of op andere wijze. Zo wordt hij wel de schoonvader van Europa genoemd. Lodewijk IV van Beieren, die zijn verkiezing tot Rooms-koning mede aan Willem te danken had, trad in 1324 in het huwelijk met diens dochter Margaretha, terwijl de jongere dochter Johanna aan de Gulikse troonopvolger werd uitgehuwelijkt.Eduard III kon zich met zijn hulp van de Engelse troon meester maken en huwde zijn derde dochter, Filippa van Henegouwen.Hoewel Willem op 19 mei 1305 in het huwelijk was getreden met Johanna van Valois (Zie Capetingers nr. 19), een zuster van koning Filips VI van Frankrijk en dochter van Karel van Valois – deze op zijn beurt was de derde zoon van Filips III– en de eerste Franse koning van het Huis Valois, belette hem dit niet als vertegenwoordiger van de Engelse vorst op te treden bij pogingen om de vorsten in de Nederlanden tot een anti-Franse coalitie over te halen. Zijn streven naar pacificatie in het binnenland bezorgde hem bij latere geschiedschrijvers zijn bijnaam. Tijdens zijn regering werden de tresorie en de kanselarij doeltreffend ingericht, terwijl de effectiviteit van de grafelijke raad toenam.Na Willems dood trad zijn weduwe Johanna in het klooster te Fontenelle, waar zij in 1352 overleed.Van Willem III is een ererede opgenomen in de indrukwekkende reeks van het wapenboek Gelre. Ereredes zijn korte gedichten waarin de heraut een overzicht geeft van de eervolle wapenfeiten van tijdens het leven van een ridder met afbeelding van zijn wapen.
Kinderen:

Jan (1306-1316)
Margaretha (1310-1356), in 1324 gehuwd met keizer Lodewijk de Beier (1282-1347) (Volgt Hertogen van Beieren nr. 14)
Filippa (1314-1369), in 1328 gehuwd met koning Eduard III van Engeland (1312-1377)
Johanna, (1315-1374) (Volgt 12).
Willem, (1317-1345) graaf van Holland, Zeeland en Henegouwen, 1336 gehuwd met Johanna van Brabant
Agnes, overleden na 1327
Isabelle (1323-1361), in 1354 gehuwd met Robert van Namen (1323-1391), heer van Beaufort-en-Argonne
Lodewijk (1325-1328)

Willem had een bastaardzoon bij een jonkvrouw uit het Brabantse geslacht De Moor:

Jan Aelman (omstreeks 1320-1389), ridder

Uit: Wikipedia – Willem III van Holland

11b. Maria van Avesnes
Overleden vóór 1347. Ook wel Maria van Henegouwen, was de hertogin van Blois en dochter van Gwijde van Avesnes, bisschop van Utrecht.

Ze trouwde in 1308 met Arnold van IJsselstein. Dankzij dit huwelijk kreeg haar man de goederen terug geschonken door bisschop Gwijde van Avesnes die hij eerder was kwijtgeraakt. Maria van Avesnes ligt samen met haar man begraven in de Sint Nicolaaskerk te IJsselstein in de bijzondere graftombe van de heren van IJsselstein die door hun dochter Guyote van IJsselstein werd opgericht. Samen kregen ze drie dochters:

Guyote van IJsselstein (…. – 1373/1374) (Volgt Heren van IJsselstein nr. 9)
Catharina van IJsselstein (1330 – 1378)
Bertha van IJsselstein

Uit: Wikipedia – Marisa van Avesnes

–

12. Johanna van Holland
Geboren in 1315, overleden in 1374. Dochter van graaf Willem III van Holland en Johanna van Valois. Zij huwde met Willem VI van Gulik en werd de moeder van:

Richardis (1314-1360), in 1330 gehuwd met hertog Otto IV van Beieren (1307-1334) en met graaf Engelbert III van Mark(-1391)
Gerard (-1360)
Filippa (-1390), in 1357 gehuwd met graaf Godfried III van Heinsberg-Looz (-1395)
Johanna, in 1352 gehuwd met graaf Willem I van Isenburg, graaf van Wied (-1383)
Willem II van Gulik (1325-1393) (Volgt Hertogen van Gulik nr. 13)
Isabella (-1411), gehuwd met graaf Jan van Kent (1330-1352).